Με βαθειά θλίψη, ιερή αγανάκτηση και απογοήτευση, εμείς τα πνευματικά
τέκνα και οι φίλοι της Ιεράς Μονής του Οσίου Εφραίμ, από όλη την Ελάδα και το
εξωτερικό αλλά και όσοι φιλομόναχοι πιστοί κατοικούμε στην ευσεβή πόλη και τα
περίχωρα της Κατερίνης του Ν. Πιερίας και όσοι έχουμε εμπειρίες από τον τρόπον λειτουργίας της ζωής στο Μοναστήρι, διαμαρτυρόμαστε έντονα για την αδικαιολό-
γητη ενέργεια του Σεβασμιωτάτου μας Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλα-
ταμώνος κ. Γεωργίου, εναντίον της περιώνυμης Ιεράς Μονής Οσίου Εφραίμ του Σύρου και της Οσιολογιωτάτης Καθηγουμένης Αικατερίνης.
Ένας εξ αρχής άσπλαγχνος και αντικανονικός πόλεμος, εμφανώς εναντίον
του προσώπου της Πνευματικής μας Μητέρας της Γερόντισσας Αικατερίνης και
ακόμη με τις συνεχείς καταγγελίες σε οικονομικά επίπεδα, όπως γνωρίζουμε.
Η απόπειρα υπέρμετρου παρεμβατισμού του Μητροπολίτη στην εσωτερική
λειτουργία της Μονής, έχει εκδηλωθεί με Επιτίμια κατ ́ επανάληψη μέχρι σήμερα στην ταπεινή και άξια Γερόντισσα Αικατερίνα, αδυνατώντας να αποδεχθεί, όσα δίκαια και κανονικά αρμόζουν στην σημαντικώτατη μοναστηριακή θέση και περιωπή της.
Η Σεβαστή μας όμως Γερόντισσα, υποδειγματικά μας διδάσκει με την
σιωπή της, την ανεξικακία και την συγχωρητικότητα και προσευχόμενη σηκώνει
τον Σταυρό του λιθοβολισμού του φθόνου.
Ο ίδιος παρεμβατισμός εκδηλώνεται από τον μήνα Ιούλιο μέχρι σήμερα, με την αντικανονική κατά τους θείους-ιερούς κανόνες εντολή του Μητροπολίτη Κίτρους να καταργηθούν οι Θ. Λειτουργίες κατά τις Κυριακές.
Η ευγενική και παρακλητική διαμαρτυρία μας γι’ αυτό, κατά τον μήνα Ιούλιο έπεσε στο κενό και απάντηση που να δικαιολογεί αυτήν την αντικανονική απόφαση ουδέποτε ελάβαμε.
Όμως, ποιά δικαιολογία και ποιά αιτία και οποιαδήποτε πρόφαση ή κατηγορία, θα μπορούσε να στηρίξει άρνηση και απαγόρευση Θείας Λειτουργίας, ιδιαίτερα στην Αναστάσιμη ημέρα της Κυριακής, όταν δεν υπάρχει θέμα
Ιερέως ή άλλη δυσκολία;
Μήπως η πράξη αυτή ξεφεύγει σαν τιμωρία προσωπική και γίνεται και εκδίκηση, που πλήττει τον Ίδιον τον Χριστό και τότε ισχύει το «Εμή εκδίκησις καγώ ανταποδώσω»;
Επειδή αυτή η λειτουργική ακαταστασία πέραν της Ι. Μονής προσβάλλει
και όλο το πλήρωμα, όχι μόνον της τοπικής Εκκλησίας, αλλά και πέραν αυτής και
εκείνων που επιθυμούν να εκκλησιάζονται επί τόσα χρόνια, από της ίδρυσης ακόμα
της Μονής σε αυτήν και παράλληλα σκανδαλίζει, διότι εύκολα αντιλαμβάνεται ο
κάθε πιστός, ότι δεν είναι η δυσκολία εύρεσης ιερέως αλλά μήπως σκοπιμότητα, για
1. Να μη τελείται Θεία Λειτουργία την Κυριακή;
Και ποιά μηνύματα θα δώσουμε στα παιδιά μας που μεγαλώνουν, ανατρέφονται πνευματικά και διακονούν πρόθυμα στο Ιερό κάθε Κυριακή και που τώρα ανήσυχα και λυπημένα αναρωτιούνται τί συμβαίνει;
Οι οποιεσδήποτε απαιτήσεις του Μητροπολίτη δεν πρέπει να συγχέονται με την Λατρευτική θυσία, η οποία ολοκληρώνεται στην Αναστάσιμη ημέρα της Κυριακής.
Άραγε δεν γνωρίζει ο Μητροπολίτης, ότι είναι παράνομη η λειτουργική αργία των Κυριακών;
«Οι Θείοι ιεροί κανόνες επιβάλλουν, επί ποινή ακοικωνησίας και επί τη βάσει παλαιοτέρας αγράφου και εγγράφου Παραδόσεως, την τέλεση της Θείας Λειτουργίας κατά τις Κυριακές και την συμμετοχή σε αυτήν, και ότι, η άνευ αποχρώσης αιτίας απουσία κάθε Χριστιανού από την Εκκλησία επί τρεις Κυριακές, εφέλκει ποινή ακοινωνησίας»;
Τώρα όμως, ο οικείος Μητροπολίτης κ. Γεώργιος επιβάλλει εξ αντιθέτου,
εγγράφως, στην Ιερά Μονή την παράβαση των ιερών Κανόνων, διά της μεταθέσεως στά Σάββατα της Θείας Λειτουργίας, κατά την πρόσφατη παρέμβασή του! Σκανδαλίζοντας λοιπόν, όχι μόνον τις ευλαβείς Μοναχές της Ιεράς Αδελφότητος, αλλά και το εκκλησιαζόμενο εκεί χριστεπώνυμο Ποίμνιο… Δέν φοβείται ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος την διάταξη, η οποία προτείνει και επιθυμεί τον και μετά θάνατον αφορισμόν, όσων παραβαίνουν τους ιερούς Κανόνες «και μετά θάνατον αναθεματίζεσθαι τους είτε εις πίστιν, είτε εις κανόνας αμαρτήσαντας»;
Με όσα αναγκασθήκαμε να διαβάσουμε και να ενημερωθούμε, από ενδιαφέρον και αγάπη, όσον αφορά την νομιμότητα και κανονικότητα όλων αυτών των κατ ́ επανάληψη αδιανόητων και αδίκων επιθέσεων του Μητροπολίτη Κίτρους, πρός την αγαπητή μας Αδελφότητα της Ιεράς Μονής και κυρίως πρός την Σεβαστήν μας Γερόντισσα και Πνευματική μας Μητέρα Αικατερίνα, η οποία επί τέσσερις δεκαετίες, χωρίς όρους και όρια, με αυταπάρνηση και υπερβάλλοντα ζήλο, με αιματηρές θυσίες
και στερήσεις, με προσωπικό κόπο και επιμέλεια, καταθέτοντας το μεγαλείο της
ψυχής της, με οδηγό την Πίστη, την Υπομονή, την Υπακοή στον Θεοφόρο άγιο των ημερών μας Όσιο Πορφύριο, προσέφερε σε όλους εμάς, ένα κομμάτι του Παραδείσου, που έγινε καταφύγιο και θεραπευτήριο ψυχών και σωμάτων.
Ένας φάρος της Ορθοδοξίας που φωτίζει, διδάσκει, παραμυθεί.
Η Γερόντισσά μας είναι εκεί πάντοτε, μιά μητέρα αγάπης να αφουγκρασθεί
τα προβλήματά μας, τις ανησυχίες μας, την θλίψη μας και κάθε πόνο μας και όλους αδιάκριτα πρόθυμη από το περίσσευμα της αγάπης της και με τον πνευματικό παρηγορητικό λόγο της, μας καθοδηγεί στην πορεία για την συνάντηση και την συμφιλίωση με τον Χριστό στο δρόμο της μετανοίας και πάντοτε, παραδοσιακά φιλόξενη μαζί με τις αγωνιζόμενες αδελφές.
Είτε το θέλουμε είτε όχι, συγκριτικά αναπολούμε τον μακαριστό πλέον
αγαπητό μας Ποιμενάρχη Αγαθόνικο και τις ευχάριστες πνευματικές, μοναχικές
και πανηγυρικές ευκαιρίες, που ζήσαμε στο Μοναστήρι αλλά και γενικότερα, όπως
απέδειξε η πάνδημη παρουσία του λαού της Πιερίας και όχι μόνο.
2. Σεβασμιώτατε, επειδή όλη αυτή η διαταραχή στη λειτουργική ζωή της Μονής, αποτελεί πέραν της Ιεράς Μονής σκάνδαλο και πλήγμα και έχουμε περιέλθει σε κατάσταση, που δεν μπορούμε πλέον να ανεχθούμε, σας παρακαλούμε πολύ να αφουγκρασθήτε, καλά την ανησυχία του Ποιμνίου σας με φιλήσυχο, πράο και απαθή τρόπο, να τιμήσετε το εις «τύπον Χριστού» και να λύσετε ευχέρως και μονίμως την μεγάλη αυτή στεναχωρία, ως Ποιμένας, που αγαπά και θυσιάζεται για ταλογικά πρόβατά του και μεριμνά Πατρικά για τη σωτηρία τους.
Με σεβασμό
Οι Φίλοι και τα πνευματικά τέκνα της Ιεράς Μονής
Υ.Γ. Πιστεύουμε ότι το Πρόγραμμα του Οκτωβρίου και συνέχεια
θα αποκατασταθεί.