Όποιος καλοπροαίρετος πολίτης έχοντας λίγες πρακτικές γνώσεις αγοράς ασχοληθεί με το θέμα της ακρίβειας, θα καταλήξει πολύ γρήγορα στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα με έναν επιφανειακό και επικοινωνιακό τρόπο. Και αυτό δεν ταιριάζει σε μια κυβέρνηση του 40%.
Εάν με αυτό το ποσοστό κοινωνικής υποστήριξης δεν μπορείς να αλλάξεις τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας τότε είτε δεν θέλεις είτε δεν γνωρίζεις. Το δεύτερο το θεωρώ απίθανο καθότι στην πολιτική δεν λείπουν οι ιδέες αλλά επιλέγονται όσες εξυπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές.
Η ακρίβεια στα ράφια των Super Markets αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου της ελληνικής οικονομίας. Ο μέσος Έλληνας και ειδικότερα τα νέα ζευγάρια με δυσκολία καλύπτουν τα σημαντικά έξοδα του μήνα. Στέγαση, διατροφή, παιδιά και συνεπώς το μεγάλο θέμα είναι η συνολική Αγοραστική Δύναμη την οποία η εθνική μας οικονομία πρέπει να δημιουργεί.
Τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στον πλανήτη τα τελευταία 4 χρόνια έχουν προφανώς σημαντική επίδραση στις τιμές των προϊόντων και στην ίδια την οικονομία μας. Ειδικότερα ως χώρα έχουμε μερικά από τα δυσκολότερα προβλήματα να λύσουμε.
• Τα χαρακτηριστικά των ελληνικών επιχειρήσεων. Πολύ μικρές επιχειρήσεις με μικρό βαθμό ανταγωνισμού, μεγάλο μέσο κόστος λειτουργίας, έντονη επιδίωξη ευκαιριακού κέρδους
• Ο χαμηλός ανταγωνισμός στο εσωτερικό της Ελληνικής Οικονομίας και η δυνατότητα των μεγάλων επιχειρήσεων να κερδίζουν ευκολότερα στην πατρίδα μας από ότι στις άλλες αγορές της ΕΕ
• Χαμηλή διοικητική επάρκεια, αδύναμοι φορείς επίβλεψης και υψηλό κόστος λειτουργίας του κράτους το οποίο άμεσα ή έμμεσα επιβαρύνει το κόστος λειτουργίας της οικονομίας.
• Έλλειψη εθνικών υποδομών και επενδύσεων σε παραγωγικούς τομείς η οποία θα συμβάλει στην τόνωση του ανταγωνισμού και στην μείωση του κόστους λειτουργίας. (Έλλειψη εθνικών οδών εστιασμένων στις εμπορικές μεταφορές, χωροθέτηση βιομηχανικών πάρκων για ενίσχυση επενδύσεων στον τομέα των logistics, παλαιός εμπορικός στόλος οχημάτων)
Για όλα τα παραπάνω, όχι απλά δεν έχει γίνει κάτι αλλά δεν υπάρχουν ούτε στην κυβερνητική ατζέντα. Αντιθέτως, έχει εξαντλήσει την ενέργεια και την δημιουργικότητα της σε φωτογραφίες και σχεδιασμό κανόνων προωθητικών ενεργειών υποκαθιστώντας τους marketing managers των επιχειρήσεων.
Η έντονη επικοινωνιακή στάση της κυβέρνησης είναι προσβλητική για όλους μας επειδή μας αντιμετωπίζει ως ανίκανους και ανήμπορους να αντιληφθούμε την ουσία του προβλήματος.
Η μεσαία τάξη και ειδικότερα οι ΜμΕ και οι εργαζόμενοι τους δεν ζητούν επιδόματα. Ζητούνε ευκαιρίες για ίσους κανόνες ανταγωνισμού. Ζητούν εργαλεία για να αναβαθμίσουν τις επιχειρήσεις τους για να αποκτήσουν εξωστρέφεια, παραγωγικότητα και να βελτιώσουν με δικά τους μέσα την Ικανότητα Αγοραστικής τους Δύναμης.
Γιατί αποφασίσατε να κατέβετε υποψήφιος με τους Δημοκράτες στις Ευρωεκλογές;
Η Ευρώπη αποτελεί το παρόν και το μέλλον μας. Τα προηγούμενα χρόνια με ευθύνη του πολιτικού συστήματος ή στάση των πολιτών απέναντι στην ΕΕ υπήρξε από χαλαρή έως απαξιωτική. Σήμερα όμως έχουμε μπροστά μας τεράστιες προκλήσεις. Προερχόμενος από τον χώρο των ΜμΕ πιστεύω ακράδαντα ότι η πολιτική πρέπει να είναι βιωματική. Να συνδέεται με τις εμπειρίες και την καθημερινότητα. Για τον λόγο αυτό, κατεβαίνω στις υποψήφιος στις Ευρωεκλογές, θέλοντας να δώσω ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάδειξη του ρόλου των Μικρών και Μεσαίων επιχειρήσεων και την σημασία της ευελιξίας τους στην αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων. Θεωρώ ότι οι Δημοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου (ενός πολιτικού με σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις όλα αυτά τα χρόνια) ήρθαν την κατάλληλη στιγμή, για να εκφράσουν τις αγωνίες του χώρου των ΜμΕ, ο οποίος σήμερα – κακά τα ψέματα – δεν έχει πολιτική εκπροσώπηση.
Ποιος είναι ο στόχος των Δημοκρατών στην κάλπη της 9ης Ιουνίου;
Πρωταρχικός στόχος για τους Δημοκράτες, όπως έχει καταστήσει σαφές και ο Ανδρέας ο Λοβέρδος, είναι η επίτευξη του 3%, με απώτερο σκοπό την κατάληψη της έκτης θέσης στις Ευρωεκλογές και την είσοδό μας στο Ευρωκοινοβούλιο. Πέραν όμως της 9ης Ιουνίου, οι Δημοκράτες στοχεύουν να αποτελέσουν έναν αξιόπιστο πολιτικό φορέα του κεντρώου χώρου. Ενός χώρου που έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επιτρέποντας την κηδεμονία του στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ποια είναι τα βασικά σημεία του προγράμματός σας και οι προτάσεις σας;
Από την πρώτη στιγμή σύστασης των Δημοκρατών τονίστηκε ότι ο ελληνικός τρόπος ζωής προσδιορίζει την ταυτότητά μας, η ελληνική γλώσσα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της ιστορικής μας συνέχειας και το ελληνικό φυσικό κάλλος είναι το μεγάλο συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Οι Δημοκράτες δημιουργήθηκαν με όραμα τη διαφύλαξη κάθε σπιθαμής αυτής της γης, προσβλέποντας σε ένα πατριωτισμό του μέτρου, της απλότητας, της προστασίας και ανανέωσης της παράδοσής μας, μακριά από λαϊκίστικους εθνικισμούς.
Είμαστε ένα κόμμα που δίνουμε έμφαση στην αξιολόγηση και επαρκή χρηματοδότηση των πολιτικών για την Παιδεία (ιδιαίτερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση), αλλά και την Υγεία.
Είμαστε ένα κόμμα με κεντρικό στόχο την εξάλειψη της φτώχειας, και γι’ αυτό ξεκαθαρίσαμε εξαρχής πως θα συνεργαστούμε με οποιοδήποτε κόμμα έχει θέσει τον ίδιο κεντρικό στόχο, αξιοποιώντας τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας, τον πλούτο της γης της, και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Είμαστε ένα κόμμα προσανατολισμένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς, χωρίς να παραγνωρίζουμε την ανάγκη ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μέσα από διμερείς και πολύ συγκεκριμένες αμυντικές συμφωνίες.
Είμαστε ένα κόμμα που επιθυμεί ένα κράτος ανθεκτικό, απαλλαγμένο από τα δεσμά της γραφειοκρατίας. Ένας κράτος-εκφραστή της κοινωνικής δικαιοσύνης με ένα αξιόπιστο σύστημα Δικαιοσύνης για όλους.
Διαβλέπετε μια «δεξιά» στροφή στον Ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη; Και αν ναι, πού οφείλεται αυτό;
Είναι πλέον πολύ η έντονη αυτή η δεξιά στροφή των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η αύξηση του κόστους ζωής, ως απόρροια της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία, θεωρώ ότι έχει παίξει καθοριστικό ρόλο, από κοινού με τις μεταναστευτικές ροές. Οι κοινωνίες έχουν συσσωρεύσει θυμό. Δεν εμπιστεύονται τα κόμματα που κινούνται στο παραδοσιακό πολιτικό φάσμα. Οι πολίτες αισθάνονται ότι οι ηγεσίες έχουν αποκοπεί από διαχρονικές αξίες, όπως η ισότητα και η δικαιοσύνη, με συνέπεια να αναζητούν απελπισμένα κάποιον να τους εκφράσει. Ταυτόχρονα, τα ακροδεξιά κόμματα έχουν αρχίσει να στρογγυλεύουν τη ρητορική τους προκειμένου να δελεάσουν τους ψηφοφόρους του κέντρου, ενώ τα αμιγώς δεξιά κόμματα έχουν αρχίσει να υιοθετούν ακροδεξιά συνθήματα για να υποκλέψουν υπερ-συντηρητικούς ψηφοφόρους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ακροδεξιά πλέον έχει γίνει – επιτρέψτε μου τον όρο – πολύ mainstream. Και αυτό είναι τρομερά επικίνδυνο.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σοβαρά θέματα που θα απασχολήσουν την Ευρώπη τα επόμενα χρόνια;
Ένα σοβαρότατο ζήτημα που θα απασχολήσει την Ευρώπη είναι η αμυντική της θωράκιση. Χωρίς άμυνα είμαστε ανυπόληπτοι. Οι πολεμικές συγκρούσεις στην ευρύτερη γειτονιά της ηπείρου μας έχουν ήδη θέσει στο τραπέζι την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας. Προσωπικά θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξετάσουν το θέμα της παραγωγής και της έρευνας εντός της Ε.Ε. και την ανάμιξη ευρωπαϊκών καινοτόμων ΜμΕ στην όλη διαδικασία.
Άλλο μείζον ζήτημα είναι το δημογραφικό. Ζούμε σε μια ήπειρο που συνεχώς γερνά και συρρικνώνεται. Τα τελευταία στοιχεία της Eurostat είναι απογοητευτικά, ειδικά για τη χώρα μας. Η προώθηση πολιτικών στήριξης των νέων οικογενειών, αλλά και η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων – στις οποίες απασχολείται η μεγάλη πλειοψηφία των νέων πανευρωπαϊκά – είναι το μεγάλο διακύβευμα της Ε.Ε..
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα αποτελούν επίσης μόνιμη πηγή προβληματισμού. Ήδη βιώνουμε τον αντίκτυπο, τόσο στο περιβάλλον και το κλίμα, όσο και στην υγεία και την οικονομία. Ο όρος «κλιματικός πρόσφυγας» θα ακούγεται όλο και περισσότερο, καθώς μεγάλοι πληθυσμοί θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Η Ε.Ε. θα πρέπει να επιταχύνει την υλοποίηση των κλιματικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει.
Κατά τη γνώμη μου, πολύ κρίσιμο θέμα θα αποτελέσει και η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης. Πρέπει επιτέλους να σκεφτούμε σαν ευρωπαϊκό έθνος, υιοθετώντας ενιαίες στρατηγικές στα εξής: α) εκτεταμένες επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη (τεχνητή νοημοσύνη, βιοτεχνολογία, πράσινες τεχνολογίες, ψηφιακή οικονομία), β) διεθνείς εμπορικές συμφωνίες με αναδυόμενες οικονομίες με στόχο την ενεργειακή και εμπορευματική της ενίσχυση και γ) ενίσχυση των θεσμών διαφάνειας σε όλα τα κράτη-μέλη με απώτερο στόχο τον επί ίσοις όροις ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
Με λίγα λόγια πρέπει να ξαναθυμηθούμε τις αρχές που κληρονομήσαμε από την εποχή του Διαφωτισμού, οι οποίες αποτελούν θεμέλιο για την πρόοδο των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Λόγοι της Υποψηφιότητάς μου
Η Ευρώπη αποτελεί το παρόν και το μέλλον μας. Όμως επειδή δεν υπάρχει ιστορική νομοτέλεια και οι αποφάσεις οι οποίες θα ληφθούν ενόψει των μεγάλων ιστορικών προκλήσεων οι οποίες μας περιμένουν, θα καθορίσει άμεσα και την δική μας κοινωνία.
Τα προηγούμενα χρόνια με ευθύνη του πολιτικού συστήματος η ευρύτερη αίσθηση περί του ευρωπαϊκού διακυβεύματος ήταν μάλλον χαλαρή έως απαξιωτική.
Σήμερα όμως έχουμε μπροστά μας τεράστιες προκλήσεις από τις οποίες ενδεχομένως να επηρεαστεί το ίδιο το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα.
Σκοπός μου είναι η ανάδειξη και προώθηση κάθε θέματος το οποίο συμβάλλει στην εμβάθυνση της ευρωπαϊκής συνοχής, στον επανακαθορισμό της εξωτερικής της πολιτικής, στην αύξηση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας και στην ενδυνάμωση της αμυντικής της αυτονομίας.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνω στην ανάδειξη του ρόλου των Μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και την σημασία της ευελιξίας τους στην αντιμετώπιση οικονομικών κρίσεων και ανταγωνιστικών προκλήσεων.
Μια νέα γενιά ‘εθνικών επιχειρηματικών πρωταθλητών’
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν την ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης έχοντας το 99,9 % του ιδιωτικού τομέα και απασχολούν το 83% των εργαζομένων. Είναι, δε, ο καθρέπτης της ελληνικής οικογένειας.
Στις μεγάλες Ευρωπαϊκές προκλήσεις οι ΜμΕ μπορούν και πρέπει να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ανταγωνιστικότητα της ΕΕ.
Στην Ελληνική πραγματικότητα το πολύ μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων αποτελεί άλλοθι για το πολιτικό κατεστημένο το οποίο τις εξωθεί στην εξαφάνιση δια της νομιμότητας.
Η επιφόρτιση των ΜμΕ με τεράστια γραφειοκρατικά βάρη τις οδηγεί στην απώλεια των ανταγωνιστικών τους πλεονεκτημάτων, καθηλώνοντας τους σε μία διαρκή στασιμότητα και ανυποληψία.
Μια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική δεν μπορεί να παραβλέπει αυτή την πραγματικότητα. Απαιτείται μια εκτεταμένη πολιτική πρωτοβουλία με κεντρικό στόχο τον εντοπισμό, την ενδυνάμωση και μεγέθυνση των ΜμΕ προκειμένου να δημιουργηθεί μια νέα γενιά ‘εθνικών επιχειρηματικών πρωταθλητών’.
Μια γενιά επιχειρηματιών η οποία θα οραματιστεί την ζωή και τον ρόλο της ως μια νέα κοινωνική ομάδα με τις αντίστοιχες ευθύνες και ανταμοιβές.
Ο Απόστολος Βλάχος είναι Ιδιοκτήτης ΜμΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής με το κόμμα «Δημοκράτες» του Ανδρέα Λοβέρδου.
