Ημέρα κατά του Καρκίνου

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του Καρκίνου (UICC), που εκπροσωπεί 800 οργανώσεις σε 155 χώρες του κόσμου. Με σύνθημα «είμαι και θέλω να..» (2020), έχει σκοπό να εμπνεύσει τη δράση των ατόμων, της υγειονομικής κοινότητας και των κυβερνήσεων ώστε να βελτιώσουν την ενημέρωση και την πρόσβαση του πληθυσμού για την πρώιμη ανακάλυψη και την διάγνωση της νόσου, ώστε να βελτιωθεί σημαντικά η επιβίωση των ασθενών.

Με τη λέξη «καρκίνος» χαρακτηρίζουμε ένα σύμπλεγμα νόσων που σχετίζονται με τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό και την ανοργάνωτη ανάπτυξη των προσβεβλημένων κυττάρων. Το 2018 σημειώθηκαν περισσότερες από 18 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις καρκίνου παγκοσμίως, από τις οποίες σχεδόν 5 εκατομμύρια αφορούσαν τον μαστό, τον τράχηλο της μήτρας, το παχύ έντερο και τη στοματική κοιλότητα, δηλ. καρκίνους οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν ανακαλυφθεί πρώιμα και να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά, βελτιώνοντας την επιβίωση των ασθενών και την ποιότητα ζωής τους. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας, στη χώρα μας, εκτιμάται ότι διαγνώστηκαν το 2018 περίπου 67.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου, ενώ οι θάνατοι εξαιτίας της νόσου ήταν 32.000.

O καρκίνος αποτελεί την δεύτερη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο καρκίνος αποτελεί την δεύτερη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως και εκτιμάται ότι ευθύνεται για 9,6 εκατομμύρια θανάτους το 2018. Σε όλο τον κόσμο, περίπου 1 στους 6 θανάτους οφείλεται στον καρκίνο.

Το 1/3 περίπου των θανάτων από καρκίνο, οφείλονται στους 5 κυριότερους συμπεριφορικούς και διατροφικούς κινδύνους: τον υψηλό δείκτη μάζας σώματος, τη χαμηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, την έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, τη χρήση καπνού και τη χρήση οινοπνεύματος.

Οι λοιμώξεις που προκαλούν καρκίνο, όπως η ηπατίτιδα και ο ιός των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV), ευθύνονται για έως 25% των περιπτώσεων καρκίνου σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Η επίσκεψη στο γιατρό στο τελικό στάδιο και η έλλειψη πρόσβασης στη διάγνωση και τη θεραπεία αποτελούν συχνό φαινόμενο. Το 2017, μόνο το 26% των χωρών χαμηλού εισοδήματος ανέφεραν ότι στον δημόσιο τομέα διατίθενται γενικά παθολογοανατομικές υπηρεσίες. Πάνω από 90% των χωρών υψηλού εισοδήματος ανέφεραν ότι οι υπηρεσίες θεραπείας είναι διαθέσιμες σε σύγκριση με λιγότερο από 30% των χωρών χαμηλού εισοδήματος.

Το 70% περίπου των θανάτων από καρκίνο αφορά χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική στην πλειονότητα των καρκίνων. Μη έγκαιρη διάγνωση σημαίνει ότι οι ασθενείς διαγιγνώσκονται σε όψιμα στάδια της νόσου, όταν η θεραπεία ίασης μπορεί να μην αποτελεί πλέον επιλογή. Ορισμένοι από τους πιο συχνούς τύπους καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, ο καρκίνος του στόματος και ο καρκίνος του παχέος εντέρου έχουν υψηλά ποσοστά ίασης όταν ανιχνεύονται έγκαιρα και αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές.

Πλησιάζουν τα 10 εκατομμύρια ετησίως, οι θάνατοι από καρκίνο
Αυξάνει σταθερά τα τελευταία χρόνια η επίπτωση του καρκίνου. Το 2012 καταγράφηκαν παγκοσμίως 14,1 εκατομμύρια νέα κρούσματα, το 2018 υπολογίζονται σε 18 εκατομμύρια και εκτιμάται ότι το 2025 θα φθάσουν στα 19,3 εκατομμύρια. Υπολογίζεται ακόμη, ότι οι θάνατοι από καρκίνο παγκοσμίως πλησιάζουν τα 10 εκατομμύρια ετησίως. Στη χώρα μας εκτιμάται ότι παρουσιάστηκαν 67.000 νέα κρούσματα καρκίνου και περίπου 32.000 θάνατοι ετησίως. Σήμερα, ο καρκίνος αποτελεί και στη χώρα μας την πρώτη αιτία θανάτου, με ποσοστό 27% γενικά και 38% στις ηλικίες κάτω των 65 ετών, αφήνοντας πίσω τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Περισσότερο από το 1/3 των καρκίνων θα μπορούσε να προληφθεί με την ενημέρωση του κοινού και τη συνακόλουθη λήψη μέτρων για την υιοθέτηση κανόνων υγιεινής, διαβίωσης και διατροφής, όπως η διακοπή του καπνίσματος, η αποφυγή του αλκοόλ, η αποφυγή ανθυγιεινών τροφίμων και ποτών και κυρίως της ζάχαρης, με επακόλουθο την ελάττωση της επίπτωσης της παχυσαρκίας και τέλος με την καθημερινή σωματική άσκηση.

Τα παραπάνω αναφέρει η Ελληνική Εταιρία Χειρουργικής Ογκολογίας, (ΕΕΧΟ), με αφορμή την 4η Φεβρουαρίου, η οποία έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ένωση κατά του Καρκίνου ως Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου και προσφέρει την ευκαιρία για μια ευρύτερη εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού για αυτή τη μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας μας.

Εξελίξεις στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου
Οι σημαντικές εξελίξεις στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση των περισσότερων μορφών καρκίνου επιτρέπουν τη μακρόχρονη επιβίωση με ικανοποιητική ποιότητα ζωής πολλών καρκινοπαθών ασθενών με συγκεκριμένες εντοπίσεις της νόσου (μαστός, προστάτης, παχύ έντερο, ωοθήκες, κλπ), αλλά ακόμα πολλές φορές και την πλήρη ίαση. Στη σημερινή εποχή, και εντονότερα στον δυτικό κόσμο, αναφέρει η ΕΕΧΟ, ο καρκίνος αποτελεί ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα υγείας, αφενός λόγω της αύξησης της συχνότητάς του, ιδιαίτερα σε εντοπίσεις όπως το ήπαρ, το πάγκρεας, η ουροδόχος κύστη, οι νεφροί και το μελάνωμα, αφετέρου λόγω του ότι εμφανίζεται σε συνεχώς νεότερα άτομα.

Σημειώνει ότι η τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων δεκαετιών και η έκρηξη ερευνητικών και θεραπευτικών δυνατοτήτων που έφερε μαζί της, προσέφεραν νέες ιδέες και νέα εφόδια στη μάχη κατά του καρκίνου. Η προσφορά της γενετικής και της μοριακής βιολογίας στη μελέτη του καρκίνου υπήρξε καθοριστική για την κατανόηση του τρόπου ανάπτυξης των διαφόρων μορφών καρκίνου. Προηγμένες διαγνωστικές τεχνικές επιτρέπουν την πρώιμη εντόπισή του, ενώ βιολογικοί δείκτες επιτρέπουν να προβλέψουμε τη μελλοντική συμπεριφορά του. Νέες θεραπείες, με τη χρήση σύγχρονων χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, αλλά και της προηγμένης ακτινοθεραπείας και πρόσφατα των βιολογικών παραγόντων και της ανοσοθεραπείας, υπόσχονται πολύ καλύτερα αποτελέσματα για τους καρκινοπαθείς..

Πρόσφατα στοιχεία από τις ΗΠΑ αναδεικνύουν ότι η θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού μειώθηκε κατά 40% τα τελευταία 30 χρόνια, από καρκίνο του προστάτη κατά 52%, από καρκίνο του παχέος εντέρου κατά 53%, ενώ η μεγαλύτερη πτώση της θνησιμότητας την τελευταία δεκαετία παρατηρείται στο μελάνωμα του δέρματος, λόγω και της εφαρμογής νέων θεραπευτικών πρωτοκόλλων ανοσοθεραπείας.

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας, Ιωάννη Καραϊτιανό, στην έγκαιρη διάγνωση, αλλά «δυστυχώς στη χώρα μας διατίθεται πολύ μικρό ποσοστό (0,5%) της συνολικής δαπάνης για αντιμετώπιση του καρκίνου». Σε μια πρόσφατη ερευνητική καταγραφή της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, ανεδείχθη ότι στη χώρα μας μόνο το 11% των διαγνώσεων καρκίνου έγιναν κατά τη διαδικασία προληπτικού ελέγχου (check up), ποσοστό «απαράδεκτα χαμηλό για ευρωπαϊκή χώρα». Αντίθετα, το 50% των καρκίνων διαγνώστηκαν κατά τον έλεγχο για άλλο πρόβλημα υγείας του πάσχοντος και παρατηρήθηκε μια καθυστέρηση στη διάγνωση πάνω από δύο μήνες από την πρώτη επίσκεψη στον γιατρό.

Οι Έλληνες ανησυχούν για τον καρκίνο, όχι όμως και για τους παράγοντες κινδύνου
Πάνω από τους μισούς Έλληνες ανησυχούν για τον καρκίνο, (54%), εννέα στους δέκα γνωρίζουν άτομα που πάσχουν από καρκίνο και οι περισσότεροι είναι ενημερωμένοι για τους παράγοντες κινδύνου, ωστόσο δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο εξωτερικό οι πολίτες θεωρούν το παθητικό κάπνισμα ως τρίτο παράγοντα κινδύνου σε ποσοστό 50%, ενώ στην Ελλάδα έρχεται στην 6η θέση, με ποσοστό μόνο 30%. Το αίσθημα φοβίας για την ασθένεια παραμένει, ωστόσο σε χαμηλά επίπεδα βρίσκεται το ποσοστό που υποβάλλεται σε προληπτικές εξετάσεις.

Εντύπωση προκαλεί ότι στην Ελλάδα, οι νέοι είναι περισσότερο ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι, και σε διεθνές επίπεδο καλύτερη ενημέρωση και γνώση για τον καρκίνο έχουν οι άνθρωποι με υψηλό εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο. Έξι στους 100 Έλληνες έχουν επιβιώσει από κάποια μορφή καρκίνου και ένας στους 100 πάσχει από τη νόσο.

Τα παραπάνω προκύπτουν από τα αποτελέσματα πανελλαδικής έρευνας που πραγματοποίησε η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (ΕΑΕ) και παρουσίασε σήμερα, με αφορμή την 4η Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου, ο πρόεδρός της, Ευάγγελος Φιλόπουλος. Η έρευνα βασίστηκε σε ερωτηματολόγιο που χρησιμοποίησε η Διεθνής Ένωση για τον έλεγχο του καρκίνου (UICC), σε διεθνή δημοσκόπηση με τη συμμετοχή 15.427 ενηλίκων από 20 χώρες.

Το κοινό της ελληνικής και της διεθνούς έρευνας, είναι πως οι πολίτες ζητούν από τις αρχές καλύτερες υπηρεσίες υγείας, εύκολη πρόσβαση σε αυτές, βοήθεια για την έρευνα και μείωση του κόστους θεραπείας και αποκατάστασης από τον καρκίνο. «Ο καρκίνος είναι η νούμερο ένα μη μεταδιδόμενη ασθένεια και έχει ταχύτατα αυξανόμενο κόστος», ανέφερε ο κ. Φιλόπουλος, τονίζοντας ότι «οι θεραπείες πρέπει να είναι για όλους και αν οι κυβερνήσεις δεν αντιδράσουν, τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν».

Άσχημα τα νέα για την παρηγορική φροντίδα
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσαν οι εκπρόσωποι της ΕΑΕ στην παρηγορική φροντίδα και υποστήριξη, η οποία στην Ελλάδα αντιμετωπίζει προβλήματα. Τα ιατρεία πόνου είναι υποστελεχωμένα, ανέφερε η ομότιμη καθηγήτρια Αναισθησιολογίας και Αλγολογίας, αντιπρόεδρος της ΠΑΡΗΣΥΑ, Ιωάννα Σιαφάκα. Πρόσφατα μάλιστα, όπως είπε, έκλεισε το Ιατρείο Πόνου στο γενικό νοσοκομείο Καλαμάτας. Λειτουργούσε δύο χρόνια και εξυπηρετούσε 565 ασθενείς ογκολογικούς και άλλους, για τον νομό Μεσσηνίας. Το νοσοκομείο, όπως είπε η κ. Σιαφάκα, διαθέτει τρεις αναισθησιολόγους, αλλά δεν επαρκούν για χειρουργεία, διακομιδές και Ιατρείο πόνου, ενώ το νοσοκομείο δεν διαθέτει ογκολόγο.

«Είναι ανήθικο να έχουμε σήμερα στο ΕΣΥ 57 Ιατρεία Πόνου, να έχουμε χτίσει ένα απίστευτο σύστημα εθελοντών γύρω από αυτά, να διαθέτουμε φάρμακα και τεχνικές που να μπορούν να ανακουφίσουν τους ασθενείς, κι όμως να αφήνουμε τους καρκινοπαθείς να υποφέρουν» επισήμανε η κ. Σιαφάκα. Σύμφωνα με την ίδια, σε οργανωμένη πολιτεία θα αρκούσαν 500 κλίνες μέσα στα νοσοκομεία για παρηγορική φροντίδα και 300 ομάδες κατ οίκον υποστήριξης.

Τα καλά νέα
Η δημιουργία του υπεσύγχρονου και υψηλών προδιαγραφών κέντρου ημερήσιας νοσηλείας για τους ασθενείς της Μακεδονίας -και όχι μόνο-που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Το κέντρο θα λειτουργήσει στο κτίριο της ΕΑΕ στην Πυλαία Θεσσαλονίκης και το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού θα αναλάβει η Μαριάννα Λάτση. Η ΕΑΕ θα παραχωρήσει τη χρήση του Κέντρου στο Θεαγένειο νοσοκομείο.

Μια δεύτερη σημαντική εξέλιξη υπήρξε η ψήφιση και η αυστηρή εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, ο οποίος ενσωμάτωσε και τις θέσεις της ΕΑΕ για απαγόρευση του καπνίσματος σε συγκεκριμένους ευαίσθητους δημόσιους χώρους (πχ παιδικές χαρές).

Επίσης, η δράση των κινητών μονάδων της ΕΑΕ, που γυρίζουν όλη την Ελλάδα. Έχουν γίνει 85.000 μαστογραφίες δωρεάν.

Σημαντική είδηση είναι και η δημιουργία Μονάδας Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης εφήβων και νέων ενηλίκων στη νεοπλασματική ασθένεια. Η μονάδα στελεχώνεται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας και λειτουργεί καθημερινά στον χώρες της ΕΑΕ.

Τέλος, η συνεργασία της ΕΑΕ με την ΕΡΤ για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. Η ΕΡΤ παραχώρησε τα θεατρικά έργα από την εκπομπή «Θέατρο της Τετάρτης» τα οποία κατέγραψε η ΕΑΕ σε ΜΡ3 και ξεκίνησε πιλοτικά από την Μονάδα «Ν. Κούρκουλος», ώστε οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία να μπορούν να περνούν το χρόνο τους εστιασμένοι στα υψηλής ποιότητας ραδιοφωνικά έργα.

Έλλειψη ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου στην Ελλάδα
Σημαντικά θέματα, όπως η ανακουφιστική φροντίδα των ασθενών, οι ελλείψεις σε φάρμακα χαμηλού κόστους και η ανάγκη χάραξης Εθνικής Στρατηγικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου στην Ελλάδα, επισημάνθηκαν σε συνέντευξη Τύπου της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, στις 4 Φεβρουαρίου. Βάσει των στοιχείων που παρουσιάστηκαν, στην Ελλάδα ο καρκίνος ευθύνεται για το 27% των συνολικών θανάτων, το 38% των θανάτων πριν το 65ο έτος της ηλικίας, ενώ περίπου 1.000.000 επιζώντες χρειάζονται συνεχιζόμενη ιατρική, συναισθηματική και ψυχοκοινωνική υποστήριξη.

Οι επιστήμονες τόνισαν την ανάγκη δημιουργίας και υλοποίησης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης για τον καρκίνο, με κύριους άξονες την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της νόσου, τη δημιουργία μητρώων ασθενών, τη βέλτιστη οργάνωση και κατανομή των ογκολογικών υπηρεσιών, την προώθηση και άμεση εφαρμογή καινοτόμων θεραπευτικών προσεγγίσεων και τεχνολογιών, την αποκατάσταση, την προώθηση της κλινικής και μεταφραστικής έρευνας και την οργάνωση υπηρεσιών για την ανακούφιση των ασθενών και των φροντιστών τους.

Όσον αφορά την ανακουφιστική φροντίδα, οι επιστήμονες τόνισαν ότι πρέπει να ξεκινά από τα αρχικά στάδια της νόσου, αλλά «δυστυχώς στην πατρίδα μας δεν έχει βρει ακόμη την σημαντική θέση που οφείλει να έχει στην αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνο, με αποτέλεσμα ο ασθενής, στην πιο δύσκολη φάση της πορείας της νόσου να βρίσκεται μόνος -αυτός και η οικογένειά του- παλεύοντας για λίγη αξιοπρέπεια», ανέφερε ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, Γεώργιος Πισσάκας.

Πρόσθεσε ότι αυτό είναι ένα κομμάτι από την έλλειψη ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου στην Ελλάδα, η οποία πρέπει να ξεκινάει από την πρόληψη, να συνεχίζεται με την όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπεία στους ενδεδειγμένους χρόνους και να ολοκληρώνεται με την ανακουφιστική φροντίδα όταν αυτή είναι απαραίτητη. «Έτσι μόνο μπορείς να προσφέρεις και ποσότητα και ποιότητα ζωής σε κάθε ασθενή», κατέληξε.

Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής για τον καρκίνο αντικατοπτρίζεται, σύμφωνα με τους ειδικούς και «στις συχνές ελλείψεις που παρατηρούνται σε φάρμακα χαμηλού κόστους», υπογραμμίζοντας ότι «είναι καταστροφικές για την επιβίωση των ασθενών».

«Τα προβλήματα, που πολλά επανέρχονται τακτικά όπως οι ελλείψεις φαρμάκων, οι μεγάλες ελλείψεις ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού ογκολογικών ειδικοτήτων, ο απαξιωμένος νοσοκομειακός εξοπλισμός, η παντελής έλλειψη ανακουφιστικής φροντίδας στο νοσοκομείο ή στο σπίτι, είναι θέματα που χρήζουν άμεσης τεκμηριωμένης αντιμετώπισης, από ένα σύγχρονο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο, με την αναγκαία χρηματοδότηση και ένα άρτια συγκροτημένο πληθυσμιακό Εθνικό Μητρώο Νεοπλασιών», ανέφερε η Καίτη Αποστολίδου, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας Ασθενών με Καρκίνο και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου.

Η ανοσοθεραπεία έχει αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο
Η αξιοποίηση των μηχανισμών του ανοσοποιητικού συστήματος αναδεικνύεται σε πολύτιμο σύμμαχο για την αντιμετώπιση των καρκινικών όγκων. Η σύγχρονη έρευνα για την αντιμετώπιση του καρκίνου προσανατολίζεται όλο και περισσότερο στην ανάπτυξη θεραπειών προσαρμοσμένων στις ατομικές ανάγκες των ασθενών, καθώς πληθαίνουν τα κλινικά δεδομένα που υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους.

Τα παραπάνω ανέφεραν ειδικοί επιστήμονες, κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καρκίνου (4 Φεβρουαρίου), η οποία έχει ως στόχο την κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για την ανάληψη δράσης που θα οδηγήσει στη μείωση της επιδημίας του καρκίνου μέσω της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και της αποτελεσματικής θεραπευτικής αντιμετώπισης.

«Η ανοσοθεραπεία έχει αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο. Ο μοναδικός μηχανισμός δράσης, η παρατεταμένη διάρκεια ανταπόκρισης, το ξεχωριστό προφίλ ασφάλειας, η καθορισμένη χρονική διάρκεια χορήγησης της, η επάνοδος στην κανονικότητα, η πιθανότητα μακροχρόνιας επιβίωσης, ακόμα και ίασης, δίνουν ιδιαίτερη αξία στην ελπίδα” ανέφερε ο Ιωάννης Μπουκοβίνας, Πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων – Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ).

Πρόσθεσε ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε απαντώντας στα ερωτήματα: πώς επιλέγουμε τους ασθενείς, ποιοι είναι οι κατάλληλοι συνδυασμοί φαρμάκων, αν μπορεί να γίνει πρόβλεψη της τοξικότητας, πώς ξεπερνάμε την αντίσταση στα συγκεκριμένα φάρμακα, ποια είναι η βέλτιστη διάρκεια θεραπείας. «Οραματιζόμαστε ένα μέλλον όπου στην αντιμετώπιση του καρκίνου θα έχει μεγιστοποιηθεί το όφελος της ανοσοθεραπείας, ενδυναμώνοντας την αξία της για τους ασθενείς, τις οικογένειές τους και την κοινωνία», είπε.

{{AD1}}

Για την ανοσοθεραπεία στο μελάνωμα μίλησε η Καθηγήτρια Παθολογίας Ογκολογίας, Α’ Παθολογική Κλινική, Νοσοκομείο «Λαϊκό», Έλενα Γκόγκα, τονίζοντας ότι ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα ιστορικά έχουν χαμηλά ποσοστά επιβίωσης. Με την εισαγωγή όμως της ανοσοθεραπείας, τα δεδομένα αυτά αλλάζουν και τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης αυξάνονται.

Στην εισήγησή του ο Καθηγητής Παθολογικής Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αριστοτέλης Μπάμιας, αναφέρθηκε στην ελπίδα που έφερε η ανοσοθεραπεία στον καρκίνο του νεφρού, τονίζοντας ότι η εφαρμογή της αυξάνει την επιβίωση, ενώ σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών επιτυγχάνεται μακρόχρονος έλεγχος της νόσου χωρίς την ανάγκη για άλλες θεραπείες.

«Η ανοσοθεραπεία έχει αλλάξει και το τοπίο στη θεραπεία του καρκίνου του ουροθηλίου. Αυτή η πρόοδος είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι τα τελευταία 15 χρόνια χαρακτηρίστηκαν από πενιχρά αποτελέσματα στην προσπάθεια ανεύρεσης νέων φαρμάκων για τον καρκίνο του ουροθηλίου», σύμφωνα με τον κ. Μπάμια.

Ο καθηγητής Παθολογίας και Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Συρίγος, αναφέρθηκε στον καρκίνο του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως με μεγάλο ποσοστό των ασθενών να διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, αφού η νόσος δεν δίνει συνήθως πρώιμα συμπτώματα. Στην Ελλάδα έχει υπολογισθεί ότι 6.500 άτομα χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από αυτή τη μορφή καρκίνου, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο κάπνισμα. Επιπλέον, ενώ για όλες τις άλλες συχνές μορφές του καρκίνου έχουν καθιερωθεί εξετάσεις έγκαιρης διάγνωσης (screening) για τον καρκίνο του πνεύμονα δεν υπάρχει ακόμη τέτοιο πρόγραμμα.

«Είναι σημαντικό ότι η χώρα μας, παρά τις όποιες αντιξοότητες των τελευταίων ετών, συνεχίζει να βρίσκεται στην πρωτοπορία της έρευνας στον καρκίνο του πνεύμονα με τις περισσότερες από τις νεότερες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των ανοσοθεραπειών να είναι διαθέσιμες στους Έλληνες ασθενείς», τόνισε ο κ. Συρίγος. Πρόσθεσε ότι η ανοσοθεραπεία αποτελεί πλέον τον βασικό πυλώνα θεραπείας των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα, είτε ως μονοθεραπεία, είτε σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. Επιπλέον, όπως είπε, σύντομα θα υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης συνδυασμού ανοσοθεραπείας, ώστε, αποφεύγοντας τη χημειοθεραπεία, να διευρύνονται οι θεραπευτικές επιλογές, με στόχο την σημαντική παράταση της επιβίωσης και την εξασφάλιση μιας καλής ποιότητας της ζωής για μεγάλο ποσοστό των ασθενών.