Η πράσινη ανάπτυξη και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια σαν τη μοναδική διέξοδο για τα οξυνόμενα περιβαλλοντικά προβλήματα, τους αέριους ρύπους και την κλιματική αλλαγή. Στην περιοχή μας βλέπουμε ανάλογες συζητήσεις για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Πιέρια Όρη στις θέσεις «Παπά Χωράφια», «Πέντε Πύργοι» κ.α. χωρίς να ανοίγει κάποια συζήτηση για το τεράστιο ενεργειακό κόστος που θα πέσει στις πλάτες του λαού, για τις υπέρμετρες επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η μεγάλη αντίδραση των κατοίκων της περιοχής μας. Πόσο ειλικρινής είναι η έγνοια για την προστασία του περιβάλλοντος όταν δεν παίρνεται κάποιο μέτρο για την προστασία του φυσικού πλούτου του νομού μας και αντικρίζουμε αποτρόπαιες εικόνες περιβαλλοντικής καταστροφής με τις Αλυκές Κίτρους να θυμίζουν χωματερή. Για το πρόβλημα της δυσοσμίας στην Κατερίνη, που θέτει σε κίνδυνο την υγεία του λαού της περιοχής μας, βλέπουμε πως εδώ και χρόνια δεν έχει υπάρξει καμία μέριμνα. Κανένα μέτρο επίσης δεν έχει παρθεί για το επικίνδυνο πρόβλημα υπερχείλισης του Πέλεκα, με την Κυβέρνηση, την Περιφέρεια και τον Δήμο να αδιαφορούν μπροστά στα δίκαια αιτήματα των κατοίκων της περιοχής για τις κατάλληλες μελέτες και τα αντιπλημμυρικά έργα που είναι απαραίτητα για την περιοχή. Τα βασικά ερωτήματα επομένως, είναι το ποιος βγαίνει κερδισμένος τελικά από την πράσινη ανάπτυξη και τις ΑΠΕ και ποιος νοιάζεται πραγματικά για την προστασία του περιβάλλοντος.
Με πρόσχημα λοιπόν την προστασία του περιβάλλοντος και την αξιοποίηση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας τα εργατικά – λαϊκά στρώματα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και πληρώνουν το βαρύ κόστος της “πράσινης μετάβασης” με το πανάκριβο “πράσινο ρεύμα” που είναι 5-10 φορές ακριβότερο, ενώ οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι οι “πράσινοι επενδυτές” της απελευθερωμένης ενέργειας, οι όμιλοι παραγωγής “πράσινου” εξοπλισμού, υποδομών και εμπορευμάτων. Χαρακτηριστικά, η εκτόξευση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας υπήρχε ήδη απ’ το καλοκαίρι του 2021, πολύ πριν την εκδήλωση του πολέμου στην Ουκρανία, και αποδεικνύει ότι οφείλεται στην πολιτική της πράσινης ανάπτυξης που βασίζεται στο φυσικό αέριο και στις ΑΠΕ και στην συνειδητή εγκατάλειψη του λιγνίτη, που μπορεί, χωρίς τις υποχρεωτικές επιβαρύνσεις του εμπορίου ρύπων της ΕΕ, να διασφαλίσει φθηνή ενέργεια.
Τα αιολικά πάρκα, όχι μόνο εκτινάσσουν την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, αφού παράγουν ακριβή ενέργεια, αλλά για την κατασκευή τους καταστρέφονται βουνά, δάση, βραχονησίδες και νησιά, χωρίς κανέναν σεβασμό στην πολιτισμική κληρονομιά ή στην προστασία περιοχών ειδικού φυσικού κάλλους. Χαρακτηριστικά, μόλις αποσβεστεί η επένδυση, θα απομείνουν τα κουφάρια των παλιών ανεμογεννητριών μαζί με όγκους τσιμέντου στην περιοχή, σε πείσμα των όποιων νομοθετικών προβλέψεων, όπως μέχρι σήμερα έχει αποδείξει η συνεχιζόμενη ανοχή του αστικού κράτους στην ασύδοτη δράση του κεφαλαίου. Αξίζει να σημειώσουμε πως η θέση εγκατάστασης του αιολικού πάρκου στα Πιέρια Όρη, στη θέση «Πέντε Πύργοι» βρίσκεται σε περιοχή που χαρακτηρίζεται ως ειδική ζώνη διατήρησης και είναι ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000.
Για την εγκατάσταση Αιολικού Σταθμού στα Πιέρια οι κάτοικοι της περιοχής, δικαιολογημένα έχουν ήδη εκφράσει ομόθυμα την αντίθεσή τους στην τοποθέτηση των ανεμογεννητριών στον τόπο τους και την αποφασιστικότητά τους να μην επιτρέψουν σε κανέναν να καταστρέψει τα δάση, τις περιουσίες τους, τη ζωή τους. Άξιο προς αναφορά βέβαια είναι το γεγονός ότι ενώ στο δημοτικό συμβούλιο της Κατερίνης σχεδόν όλες οι παρατάξεις ψήφισαν κατά στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων και δήλωναν συμπαραστάτες στους κατοίκους της περιοχής, τα κόμματα τους στην Ευρωβουλή, δηλαδή η ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ με τα μπούνια ψήφισαν πριν λίγες μέρες, νόμο που προβλέπει “fast track” διαδικασίες για εγκατάσταση αιολικών πάρκων, ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές, ανεξάρτητα από τις επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον. Ο ίδιος νόμος προβλέπει τη νομιμοποίηση της κρατικής καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων και την ταχεία απόρριψη δικαστικών προσφυγών, ώστε να αντιμετωπιστούν οι λαϊκές αντιδράσεις. Για όποιον θεωρεί αυτά τα κόμματα ή τους τοπικούς εκπροσώπους τους, «φίλους» του, ταιριάζει απόλυτα η φράση «με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς».
Όλοι αυτοί λοιπόν, που τάχα κόπτονται για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν έχουν κάνει τίποτα για τις αποκρουστικές εικόνες από τα σκουπίδια στις Αλυκές Κίτρους. Στην περιοχή αυτή βρίσκει καταφύγιο ένα σπάνιο είδος νεροχελώνας, ενώ νοτίως των παραγωγικών εγκαταστάσεων των αλυκών βρίσκεται ο “παράδεισος των χελωνών επί της Γης”, όπου ζουν οι πληθυσμοί χερσαίων χελωνών με μεγάλη πυκνότητα. Μια περιοχή που φιλοξενεί πολύ μεγάλη βιοποικιλότητα και ανήκει στο Δίκτυο Natura 2000, έχει μετατραπεί σε θαλάσσια χωματερή. Εδώ και χρόνια η όλη κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά. Το μόνο που γίνεται είναι να πραγματοποιούνται πρόσκαιροι καθαρισμοί που δεν έχουν συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην έχουν επιτευχθεί έως σήμερα τα επιθυμητά αποτελέσματα και η κατάσταση του οικοσυστήματος να επιδεινώνεται.
Ο λαός όμως έχει μεγάλη ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος και ακριβώς αυτή την ανάγκη χρησιμοποιούν για την προώθηση της πολιτικής της εμπορευματοποίησης της γης, των δασών, των βουνών, της θάλασσας, των παραλιών, που οδηγεί στη καταστροφή και των τελευταίων εναπομεινάντων ελεύθερων χώρων, ενώ ο λαός πληρώνει διπλά και τριπλά χαράτσια. Σε αυτή την κατεύθυνση, κινείται και η προσπάθεια επιβολής εισιτηρίου στον Όλυμπο, με βουλευτή της ΝΔ, να δηλώνει σε παλαιότερη συνέντευξή του, την ανάγκη επιβολής “ενδεχομένως εισιτηρίου εισόδου στον Όλυμπο” με πρόσχημα την ασφάλεια των επισκεπτών. Ο Όλυμπος έχει μπει στο μάτι των επενδυτών τα τελευταία χρόνια, καθώς με προεδρικό διάταγμα υποβαθμίζεται από εθνικός δρυμός, σε εθνικό πάρκο, έτσι πολλοί είναι εκείνοι οι επιχειρηματίες που τον βλέπουν σαν ένα καλό φιλέτο το οποίο θα τους αποδώσει μεγάλα κέρδη.
Παράλληλα, όλα τα κόμματα της “πράσινης μετάβασης” διατήρησαν και επιδείνωσαν την απαράδεκτη κατάσταση απουσίας ουσιαστικού κρατικού ελέγχου της βιομηχανικής ρύπανσης, της ρύπανσης των υδάτων και της εγκληματικής πολιτικής εμπορευματοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων. Αποτέλεσμα αυτών είναι και η δυσοσμία που χρόνια τώρα βιώνουν οι κάτοικοι της Κατερίνης.
Στην αγωνία για το πώς μπορεί να προστατευτεί το περιβάλλον, συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικοί δρόμοι. Από τη μία ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης σε όλες του τις αποχρώσεις, παραλλαγές και μίγματα διαχείρισης και στον αντίποδα ο δρόμος του σοσιαλισμού.
Το ΚΚΕ διαθέτει πρόγραμμα εξουσίας- διακυβέρνησης με κριτήριο της λαϊκές ανάγκες. Που κοινωνικοποιεί όλες τις εγχώριες πηγές παραγωγής και τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τα αξιοποιεί για να έχει όλος ο λαός φθηνό ρεύμα, το οποίο παύει να είναι εμπόρευμα.
Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός, απαλλαγμένος από την εμπορευματοποίηση του νερού, της ενέργειας και των φυσικών πόρων, μπορεί να εξασφαλίσει την ισόρροπη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει η δυνατότητα να αξιοποιήσει τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ώστε να εξασφαλίσει φθηνή και επαρκή ενέργεια, φθηνό και άφθονο νερό υψηλής ποιότητας, ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών, αλλά και ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων και προστασία των οικοσυστημάτων με την ουσιαστική ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων.
Η λύση βρίσκεται σε σύγκρουση με τη σημερινή στρατηγική του κεφαλαίου, τους στόχους για την “πράσινη ανάπτυξη”, που το σύνολο των αστικών κομμάτων προωθεί. Χαμένος θα βρεθεί ο λαός μόνο όσο βρίσκεται στην αναμονή λύσεων από «επίδοξους σωτήρες», που την προεκλογική περίοδο όλο και πληθαίνουν. Το σύνθημα “Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, με δυνατό ΚΚΕ παντού”, είναι οδηγός και επιβεβαίωση ότι τώρα είναι ώρα συμπόρευσης με το ΚΚΕ, για να νικήσει πραγματικά ο λαός, για να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Η Αρχοντία Παπαγεωργίου, είναι 26 ετών,
οικιστικός από την Κατερίνη,
απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ,
υποψήφια βουλευτής Πιερίας του ΚΚΕ