Συνέντευξη: Spylex – Το καλλιτεχνικό δίδυμο από την Κατερίνη που κρύβεται πίσω από τη ζωγραφική των ΚΑΦΑΟ, μάς συστήνεται

Οι Spylex είναι ένα ζευγάρι αυτοδίδακτων καλλιτεχνών από την Κατερίνη, ο Σπύρος Καρασκόρδας και η Αλεξάνδρα Μπένου, εξού και το καλλιτεχνικό όνομα «Spylex» που προκύπτει από τα αρχικά των ονομάτων τους. Δημιουργήθηκαν το 2009 όταν πραγματοποιήσανε τα πρώτα τους έργα σε μια αποθήκη του σπιτιού τους και από τότε ξεκίνησε η δράση τους. Ασχολήθηκαν με διαφορά είδη ζωγραφικής όπως η αγιογραφία, τα πορτραίτα, η νεκρή φύση, η street art κ.α. Παλιότερα συμμετείχαν σε εκθέσεις ζωγραφικής αλλά και σε διαγωνισμούς στην Κατερίνη. Σήμερα, είναι επαγγελματίες καλλιτέχνες, ταξιδεύουν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας ζωγραφίζοντας από τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας, μέχρι ΚΑΦΑΟ εταιριών τηλεπικοινωνίων που βρίσκονται σε όλες τις γωνίες των πόλεων που επισκέπτονται. Το στυλ τους είναι εμπνευσμένο από πίνακες διαφόρων διάσημων ζωγράφων αλλά και καλλιτεχνών του δρόμου.

Συνέντευξη | Ηρώ Τζημίκα 

Spylex! Χαίρομαι που βρεθήκαμε για τη συνέντευξη αυτή, οπότε για αρχή, θα ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες για εσάς…

Σπύρος: Χαιρόμαστε κι εμείς Ηρώ και θα ξεκινήσω λέγοντάς σου, προσωπικά, ότι είμαι από την Κατερίνη, συγκεκριμένα από το χωριό της Κονταριώτισσας. Είμαι 33 χρονών και το κύριο επάγγελμά μου, είναι ελαιοχρωματιστής! Η μεγάλη καψούρα μου όμως είναι η ζωγραφική… (γέλια)

Αλεξάνδρα: Όντως χαιρόμαστε πολύ που βρισκόμαστε εδώ! Με τον Σπύρο, έχουμε ένα χρόνο διαφορά, οπότε θα σου πω ότι είμαι 32 χρονών! (γέλια) Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία και γύρισα πίσω στην Ελλάδα όταν ήμουν 19 χρονών. Οι δικοί μου όμως είναι από την Κατερίνη κι η μαμά μου από την Κονταριώτισσα. Στη Γερμανία, με αυτό που ασχοληθήκα ήταν το επάγγελμα της αισθητικού, καμία σχέση με αυτό που κάνω σήμερα.

Πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε για όλα όσα έχετε κάνει ως Spylex στο καλλιτεχνικό φάσμα, να ενημερώσουμε για όσους δεν το ξέρουν, ότι είστε ζευγάρι και στη ζωή!

Αλεξάνδρα: Ακριβώς. (γέλια) Έτσι ξεκίνησε η όλη φάση και μετράει 17 χρόνια, από το 2005. Είμαστε από μωρά μαζί.

Σπύρος: (γέλια) Σκέψου, ότι τα πρώτα 4 χρόνια της σχέσης μας, η Αλεξάνδρα, βρισκόταν εκεί κι εγώ εδώ. Γνωριστήκαμε όταν ήρθε για επίσκεψη στους γονείς της. Μετά την έκλεψα, αρραβωνιαστήκαμε και έμεινε μόνιμα. Δεν έφυγε ξανά στη Γερμανία! (γέλια) Τότε δημιουργήθηκε και το «Spylex», γιατί ουσιαστικά συναντήθηκαν τα χόμπι μας. Γιατί κι οι δύο μας από μικροί ασχολούμασταν μόνοι μας με τη ζωγραφική. Αρχίσαμε δειλά, δειλά με το speedpaint, βγάλαμε το όνομα και πήραμε μία υπόσταση. Εγώ τότε έκανα και αερογραφίες πάνω σε μηχανάκια, που ήταν και της μόδας κι είχα ασχοληθεί και με την αγιογραφία… Κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος, δοκιμάζοντας διάφορα πράγματα πάνω στη ζωγραφική.

Αλεξάνδρα: (γέλια) Δημιουργήθηκε όντως με το που γύρισα, σε μία αποθήκη και για πλάκα. Το πρώτο «Spylex» το έχουμε και σε φωτογραφία, από τότε, σε ένα χαρτί! Πειραματιζόμαστε στα πάντα. Δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο στυλ το οποίο να μας αρέσει περισσότερο…

Έχετε ασχοληθεί πολλά είδη της ζωγραφικής, αλλά αυτό που θα ήθελα να μου πείτε είναι η πορεία σας από το ξεκίνημα μέχρι και τώρα…

Σπύρος: Όπως σου ανέφερα και πριν, ξεκινήσαμε με το να πειραματιζόμαστε σε πολλά. Το επόμενο βήμα, επειδή εγώ είμαι κι ελαιοχρωματιστής ήταν να πάμε σε τοίχο. Ο πατέρας μου, είχε έναν φίλο, ο οποίος είχε ξενοδοχείο και στη ρεσεψιόν υπήρχε ένας μεγάλος, ανεκμετάλλευτος τοίχος. Το συζήτησαν και ο πατέρας μου, προφανώς, πρότεινε κατευθείαν εμένα και την Αλεξάνδρα. Δεν κολλήσαμε, παρόλο που ήταν η πρώτη φορά που θα σχεδιάζαμε σε κάποιον τοίχο! Δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα και έτσι ήρθε η πρώτη δουλειά. Στη συνέχεια και μέσα από τη δουλειά μου, ως ελαιοχρωματιστής, μπαίνοντας και βάφοντας σπίτια, πρότεινα αν ήθελαν και κάποια ζωγραφιά. Έτσι για πολλά χρόνια, ως «Spylex», κάναμε τοιχογραφίες σε παιδικά δωμάτια. Όπως και πίνακες σε καμβά.

Αλεξάνδρα: Να προσθέσω, επειδή είναι κι εποχή τώρα, ότι έτσι ξεκινήσαμε να κάνουμε και βιτρίνες σε μαγαζιά. Ζωγραφιά πάνω σε τζάμια, εποχιακά. Στην αρχή όμως αυτό, ήταν δύσκολο γιατί δεν μπορούσαμε να κεντράρουμε το τζάμι. (γέλια) Εκεί δεν είναι μόνο το ότι ξέρω να ζωγραφίζω, πηγαίνεις σε μία άλλη κλίμακα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, πήγε η πορεία σας, μέχρι να φτάσετε και σε αυτό το οποίο σας έκανε πιο γνωστούς και αναφέρομαι, προφανώς, στην street art…

Σπύρος: Έτσι και η street art ήρθε στην πορεία μας το 2019. Ό,τι κάναμε πριν στα παιδικά δωμάτια, μπορεί να το έβλεπαν οι 1000 ακόλουθοι της σελίδας μας. Ό,τι κάναμε στο δρόμο, το έβλεπαν όλοι. Η πρώτη μεγάλη τοιχογραφία που κάναμε ήταν το 2019, στη Λεπτοκαρυά, μέσω ενός φορέα Τουρισμού της περιοχής. Ήταν κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου κι ένας υποψήφιος Δήμαρχος χρηματοδότησε το έργο. 22 μέτρα στο μάκρος και 4 μέτρα ύψος. Υπάρχει ακόμα στην κεντρική υπόγεια διάβαση του χωριού. Είναι το άγαλμα του Ορφέα, μιας κι η Λεπτοκαρυά είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα Λείβηθρα, την πατρίδα του Ορφέα. Στη συνέχεια ήρθαν τα ΚΑΦΑΟ. Το πρώτο το κάναμε την ίδια χρόνια, ήταν εκτός δράσης και ήταν στην αυλή ενός φυσιοθεραπευτηρίου, γιατί εκεί το είχε τοποθετήσει ο ΟΤΕ. Σχεδιάσαμε ένα κοριτσάκι που ποτίζει ένα δέντρο. Μέσω αυτού, μας έγινε η πρόταση για τα 40 ΚΑΦΑΟ σε όλη την πόλη της Κατερίνης. Μετά τα 40 ΚΑΦΑΟ της Κατερίνης, ζήλεψε όμως κι ο Άλιμος!

Εκτός του ότι ζήλεψε και ζωγραφίσατε δεκάδες καφάο και εκεί, ζωγραφίσατε κι ένα ολόκληρο σχολείο με έμπνευση την «Έναστρη Νύχτα»!

Σπύρος: Στον Άλιμο κάναμε 100 ΚΑΦΑΟ, στο 2ο Λύκειο Αλίμου ζωγραφίσαμε την «Έναστρη Νύχτα» του Βίνσεντ βαν Γκογκ και μετά μας φώναξε κι ο Δήμος Βύρωνα για ακόμα 20 ΚΑΦΑΟ. Πώς έγιναν όμως όλα αυτά; Αφού κάναμε τη δράση μέσω του Δήμου στην Κατερίνη, έτυχε τότε ο Δήμος Αλίμου να ψάχνει καλλιτέχνη, γιατί με τον προηγούμενο είχε σταματήσει τη συνεργασία. Τότε είχαν έρθει σε επαφή οι Δήμοι μεταξύ τους, για το πώς έγιναν τα έργα με τα ΚΑΦΑΟ, είδαν το όνομα «Spylex» και επικοινώνησαν μαζί μας. Το 2020 έγινε η δράση στην πόλη μας, το χειμώνα 20′-21′ μιλήσαμε με τον Άλιμο και το χειμώνα του ίδιου χρόνου, κάναμε τη μεγάλη τοιχογραφία στην Κατερίνη έξω από το «Τσαλοπούλειο». Έπειτα από αυτό κατεβήκαμε στην Αθήνα για τα 100 ΚΑΦΑΟ, θεματολογίας από διάσημους πίνακες ζωγραφικής. Ήταν ιδέα του Δημάρχου, Ανδρέα Κονδύλη, ώστε οι νέοι να ρωτάνε και να μαθαίνουν ποιος ήταν ο ζωγράφος πίσω από τον πίνακα, γιατί οι περισσότεροι πίνακες κρύβουν και μία ιδιαίτερη ιστορία. Τα νερά της τέχνης είναι βαθιά! Η πρόταση από το Δήμο Βύρωνα ήταν στα πλαίσια των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και ήθελαν να είναι θεματικά. Μετά από όλα αυτά, το φετινό καλοκαίρι κατεβήκαμε ξανά στον Άλιμο για να γίνει η μεγάλη τοιχογραφία.

Αλεξάνδρα: Όπως τα λέει ο Σπύρος και να μην ξεχάσουμε ότι κάναμε κι ένα ΚΑΦΑΟ στη Θεσσαλονίκη. Αυτό έγινε λίγο πριν φύγουμε για τον Άλιμο και τη μεγάλη τοιχογραφία στο σχολείο.

Σπύρος: Μας έγινε πρόταση από μία πολυεθνική εταιρεία και επειδή θέλουν να εδραιωθούν στην Ελλάδα, έτσι ξεκινήσαμε και στη Θεσσαλονίκη, Έγινε το πρώτο και θα έρθουν άλλα τρία.

«Τσαλοπούλειο» κι αυτή η τρομερή ζωγραφιά που κάνατε στον τοίχο απέναντι. Δεν θα ήθελα να σταθούμε πολύ στην κατάληξη, μιας και όλοι ξέρουμε ότι πλέον δεν υπάρχει και έχει σβηστεί… Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση;

Σπύρος: Αυτό που γνωρίζουμε, είναι ότι είχε γίνει καταγγελία από πολίτη και στη συνέχεια ότι δεν υπήρχε μία συγκεκριμένη άδεια. Ο άνθρωπος που έκανε τη δράση για την τοιχογραφία, ρώτησε ποιες είναι οι απαραίτητες άδειες και από όσο γνωρίζω, δεν τον ενημερώσανε για μία συγκεκριμένη, ενώ βγήκε κανονικά η άδεια για την υλοποίησή του. Στη συνέχεια κατατέθηκε η δική μας πρόταση, γιατί έπρεπε ο Δήμος να γνωρίζει τι θα σχεδιαστεί και να ταιριάζει. Αφού τελειώσαμε, λοιπόν, τη δουλειά αυτή και αφού πήραν υπογραφές από τον κάθε κάτοικο της οικοδομής, γιατί ο τοίχος είναι δικός τους, προχωρήσαμε και το τελειώσαμε. Όλα ήταν νόμιμα από όσο γνωρίζαμε. Αυτό το τελειώσαμε πέρσι. Όταν μας πληροφόρησαν για το πρόβλημα το οποίο υπάρχει, εμείς βρισκόμασταν το καλοκαίρι στον Άλιμο. Αυτή η άδεια που έλειπε ήταν από την εφορία αρχαιοτήτων, γιατί πρόκειται για χώρο αρχαιολογικής σημασίας. Μας πήραν τηλέφωνο, λέγοντάς μας ότι δεν είναι νόμιμο, ότι ήρθε απόφαση από το Υπουργείο και ότι πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα. Κρίθηκε παράνομη η τοιχογραφία. Από εκεί πέρα εάν θέλεις τη γνώμη μας, είναι πάρα πολύ στενάχωρη αυτή η κατάληξη.

Αλεξάνδρα: Δεν υπάρχει χειρότερο για έναν καλλιτέχνη να καταστρέφεται η δουλειά του. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο, αυτό τα λέει όλα! Σκέψου, επειδή αυτό το ξεκινήσαμε χειμώνα, οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές. Είχε σε κάποια φάση και -2 βαθμούς. Όταν κατέβηκε η σκαλωσιά, δεν πιστεύαμε ότι έγινε αυτό από εμάς! Βγήκε κάτι τόσο όμορφο, υπό τέτοιες συνθήκες και στο τέλος υπήρξε αυτή η κατάληξη…

Εύχομαι να υπάρξουν κι άλλα μεγάλα έργα σας και στο τέλος της ημέρας όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Προχωράμε! Από εκεί και πέρα η βάση σας είναι Κατερίνη, αλλά γυρνάτε κι όλη την Ελλάδα. Ανεβάζετε τα έργα σας στα social media και σίγουρα έρχονται σε επαφή με εσάς νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με αυτό. Υποστηρίζεται η τέχνη στην επαρχία; Ποιο είναι το επίπεδο;

Σπύρος: Πιστεύω ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε την τέχνη. Και το έδαφος υπάρχει κι οι καλλιτέχνες. Απλά θέλει σπρώξιμο και την κατάλληλη επικοινωνία, ώστε να βγουν προς τα έξω όλες αυτές οι δράσεις. Υπάρχουν πολύ άξια παιδιά που μπορούν να κάνουν τρομερά πράγματα. Μπορούν να γίνουν και φεστιβάλ και εκθέσεις και τα πάντα. Η street art έχει μία άνθιση τα τελευταία χρόνια, είναι η κατάλληλη περίοδος για να μαζευτούμε όλοι εμείς, όλοι οι νέοι και να κάνουμε πράγματα. Να βάλουμε κάτω ιδέες και με όρεξη να τις υλοποιήσουμε.

Αλεξάνδρα: Σίγουρα θα δυσκολευτούμε στην αρχή, αλλά θα γίνει! Υπάρχουν εκεί έξω κρυφά ταλέντα, τα οποία δεν έχουν τους πόρους ώστε να δείξουν τη δουλειά τους… Υπάρχει τέχνη και πρέπει να τη στηρίξουμε.

Υπάρχει κάτι το οποίο λείπει και το οποίο σας «χαλάει»

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ…