Κώστας Σαρρηγιανίδης
Τι ακριβώς περιγράφει ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Κατερίνης;
Ο κ. Κώστας Σαρρηγιανίδης, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Κατερίνης στην πρόσφατη δημόσια ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, την οποία ονομάζει ως «Απόσπασμα από την ομιλία του στην εκδήλωση του ΚΚΕ στις 28/2/2022», ουσιαστικά παραδέχεται το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στο σύστημα υγείας, αλλά και τις τεράστιες ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε υλικό, που έχει το Γ. Νοσοκομείο Κατερίνης τον τελευταίο καιρό.
Αυτή η δημόσια παραδοχή του μπορεί να ερμηνευθεί και σαν επιβεβαίωση των καταγγελιών κάποιων πολιτών που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.
O εξαίρετος Κατερινιώτης επιστήμονας (γιατρός παθολόγος), αφού ολοκληρώνει την περιγραφή του για την κατάσταση που επικρατεί στο Γ. Νοσοκομείο Κατερίνης, με τα πιο μελανά χρώματα, καταλήγει: «Τη στιγμή που το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πραγματική ενίσχυσή του, αλλά καταθέτει προϋπολογισμούς , στους οποίους οι δαπάνες για την Υγεία μειώνονται ακόμη περισσότερο.
Το μήνυμα λοιπόν είναι ένα : πρέπει να αναπτυχτούν αγώνες για ενίσχυση σε υποδομές και σε προσωπικό σε όλες τις βαθμίδες υγείας .»
Γιατί όμως ο κ. Σαρρηγιανίδης ένιωσε την ανάγκη να προβεί σ’ αυτή την δήλωση, παραμένει άγνωστο…
Δείτε την δήλωσή του:
«ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΙΣ 28-2-2022 .
Ας δώσουμε μια εικόνα για το σύστημα υγείας στο νομό μας .
Τα περιφερικά ιατρεία στα χωριά δε λειτούργησαν για πάρα πολλούς μήνες , επειδή οι γιατροί ήταν μετακινημένοι σε άλλα πόστα ( ΓΝΚ , ΤΕΠ COVID , εμβολιαστικά κέντρα κλπ. ) Τα Κέντρα Υγείας (Αιγινίου , Λιτόχωρου και Κατερίνης ) υπολειτουργούν εξ’ αιτίας βαριάς υποστελέχωσης .
Το 2014 έγινε η διάλυση των πολυιατρείων του πρώην ΙΚΑ στην Κατερίνη ( πρώην ΙΚΑ , μετά ΕΟΠΥΥ αργότερα ΠΕΔΥ και σήμερα ΚΥ ) . Σήμερα εργάζονται 3 παθολόγοι και 1 οδοντίατρος από τους 48 γιατρούς που υπήρχαν σε αυτές τις δομές . Και αυτό στα χαρτιά διότι στην πραγματικότητα οι 2 παθολόγοι είναι συνήθως μετακινημένοι , οπότε σταθερά υπάρχει 1 μόνον που δε μπορεί να εργάζεται συνέχεια ως γιατρός , διότι είναι η διευθυντής και πρέπει να ασκεί διοικητικό έργο .
Στο νοσοκομείο οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό έχουν φτάσει στο απροχώρητο . Ένα παράδειγμα : στην παθολογική κλινική υπάρχουν 2 μόνιμοι γιατροί από τους 8 που έπρεπε να υπάρχουν και από τις 1 Μαρτίου μάλλον ο ένας θα λείπει για λόγους υγείας. Υπάρχει ακόμη και ένας επικουρικός παθολόγος δηλαδή κάποιος που όπου να είναι τελειώνει η σύμβασή του και θα απολυθεί . Μπορείτε να φανταστείτε αυτούς που έχουν ανάγκη γιατρού ;
Πρώτον δε θα βρούνε γιατρό να γράψουν τα φάρμακά τους ή τις εξετάσεις τους . Δεύτερον δε θα βρούνε γιατρό να εξεταστούν ή να παρακολουθήσουν το χρόνιο νόσημα που μπορεί να έχουν , τρίτο δε θα μπορούν να πάρουν κάποιο πιστοποιητικό ή βεβαίωση που θα χρειαστούν πχ για πρόσληψη σε μια δουλειά , κλπ .
Στο Νοσοκομείο Κατερίνης υπάρχουν εκτός από την έλλειψη γιατρών και άλλες ελλείψεις .Τα rapid PCR γίνονται με το σταγονόμετρο (χρειάζονται για να μη νοσηλευτεί ασθενής ύποπτος για COVID σε κοινό θάλαμο και διασπείρει τον ιό σε άλλους ασθενείς ) . Άλλες φορές ( ο ομιλών) δεν έβρισκα γάντια στο μέγεθος τον χεριών μου .Πολλές φορές ζητάμε από τους ασθενείς τα φάρμακά τους (αυτά που παίρνουν στο σπίτι ) να τα φέρουν από το σπίτι , για να τους τα δίνουμε στο νοσοκομείο γιατί το φαρμακείο του νοσοκομείου δεν έχει .
Για τους γιατρούς : οι ρυθμοί δουλειάς , η φύση δουλειάς , και η εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς τους κάνουν ευάλωτους και μπορεί να αναπτύσσουν ψυχολογικά προβλήματα , αυτά με τη σειρά τους να σωματοποιηθούν και να εμφανιστούν με άγχος , ταχυκαρδία υπέρταση , άσθμα , εγκεφαλικό επεισόδιο , στεφανιαία συμβάντα κλπ Επιπλέον η αύξηση των ρυθμών και τα εξαντλητικά ωράρια , τους αποδιοργανώνουν την οικογενειακή τους ζωή ,την κοινωνική συμμετοχή και γενικά τους αναγκάζουν σε κοινωνική απομόνωση . Μπορεί να παρουσιάσουν σημεία χρόνιας νευρικής κόπωσης . Φαντάζεστε έναν τέτοιο γιατρό τι προσπάθεια κάνει για να αντιμετωπίσει σωστά έναν νοσηλευόμενο ; ή έναν ασθενή που θα έρθει να εξεταστεί εκτάκτως ; Πάντα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για λάθος .
Εξ αιτίας που λειτούργησε η κλινική περιστατικών COVID με τέτοιες ελλείψεις , με νοσοκομείο που αναγκάστηκε σε συγχώνευση κλινικών όπως ορθοπεδικής με καρδιολογικής , χειρουργικής με μαιευτικής , αυτή λοιπόν η κατάσταση οδήγησε να μην υπάρχουν κλίνες νοσηλείας . Μήπως αυτό δεν οδηγεί στην ανάγκη να δίνονται εξιτήρια νωρίτερα ;
Παρ όλες όμως τις ελλείψεις , από τις κυβερνήσεις γίνονται περικοπές στο ΕΣΥ , γίνονται εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις με το μοντέλο της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα . Να ένα παράδειγμα αυτής της σύμπραξης : όταν το ΕΣΥ γονατίζει μπροστά στην πανδημία , οι ιδιωτικοί όμιλοι κάνουν επικερδείς χειρουργικές επεμβάσεις και ο λαός πληρώνει . Όταν γίνεται σχεδόν καλά ο ασθενείς στις κλινικές COVID τότε τον μεταφέρουν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο και στο θεραπευτήριο αυτό δίνουμε αχνιστό και μπόλικο χρήμα . Τη στιγμή που το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την πραγματική ενίσχυσή του, αλλά καταθέτει προϋπολογισμούς , στους οποίους οι δαπάνες για την Υγεία μειώνονται ακόμη περισσότερο.
Το μήνυμα λοιπόν είναι ένα : πρέπει να αναπτυχτούν αγώνες για ενίσχυση σε υποδομές και σε προσωπικό σε όλες τις βαθμίδες υγείας .»
