Η 17η του Νοέμβρη σηματοδότησε την αφετηρία μιας νέας αρχής για τη Δημοκρατία στην χώρα μας, έπειτα από μια επτάχρονη περίοδο σκότους και τυραννίας.
Είναι η ημέρα που κάθε χρόνο ξαναζωντανεύουν στη μνήμη μας η εξέγερση και οι αγώνες της φοιτητικής νεολαίας και του λαού μας.
Μια εξέγερση που εξέφραζε την αγανάκτηση αλλά και την απαρέσκεια ενάντια στη δικτατορία, τον αυταρχισμό, τη βία και την καταστολή κάθε ατομικού και συλλογικού δικαιώματος.
Σήμερα, 48 χρόνια μετά, τα μηνύματα του Πολυτεχνείου για ψωμί, παιδεία και ελευθερία, είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ.
Χρέος όλων μας είναι να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε από κοινού και αδιάκοπα απέναντι σε κάθε προσπάθεια να σηκώσει ξανά κεφάλι ο φασισμός στην χώρα μας.

Προσωπική αλλά και συλλογική ευθύνη, η συνέχιση του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού. Να μην επιτρέψουμε στις επόμενες γενιές να ζήσουν με τη σκιά του φόβου και της μισαλλοδοξίας.
Δεν λησμονούμε όλους όσους κι όσες με αυταπάρνηση αγωνίστηκαν ενάντια στη χούντα και έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια και την αποκατάσταση των Δημοκρατικών θεσμών και των πολιτικών μας Δικαιωμάτων.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ.