Γράφει ο Γιάννης Παπαζαχαρίας
Αναρωτιέμαι αν την ώρα που όλος ο πλανήτης πουλά Cabernet Sauvignon, Merlot, Chardonnay, με φοβερές προδιαγραφές και τα κρασιά των ποικιλιών αυτών τα παράγουν μεγάλοι οίκοι και ζηλευτοί οινολόγοι, ποιος είναι ο λόγος οι καταναλωτές ανά τον κόσμο να δοκιμάσουν τις παραπάνω ποικιλίες από έναν Έλληνα παραγωγό;
Ποια η σημασία στη διεθνή, αλλά και στην εγχώρια, αγορά ενός εξαιρετικού (ας πούμε) Cabernet Sauvignon;
Στις μέρες μας που η κλιματική αλλαγή προελαύνει και το κόστος παραγωγής – λόγω των καταστάσεων που ζούμε – έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, η τιμή ενός ελληνικού κρασιού που έχει ως βάση του τις διεθνείς ποικιλίες, δεν είναι ανταγωνιστική στη διεθνή αγορά. Σε αυτά αν κανείς προσθέσει και το γεγονός της χρόνιας εμμονής των περισσότερων Ελλήνων παραγωγών να μην επενδύουν πρώτα – και πάνω από όλα – στο αμπέλι τους οδηγούμαστε σε ένα απίστευτα υψηλό κόστος παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο πως τα κρασιά διεθνών ποικιλιών από την Ελλάδα που πάνε καλά σε πωλήσεις στις διεθνείς αγορές είναι αυτά των οινοποιείων που οι αμπελουργοί τους βρίσκονται πάνω από το αμπέλι με συνεχή φροντίδα και πρόληψη ώστε να προλαβαίνουν τις ασθένειες που προέρχονται από ακραία καιρικά φαινόμενα.
Στις διάφορες εκθέσεις γευσιγνωσίας που παρακολουθώ, υπάρχουν κρασιά των προαναφερόμενων ποικιλιών που προέρχονται από χώρες όπως η Χιλή που οι τιμές τους σε σχέση με τα ελληνικά είναι εξευτελιστικές και η ποιότητά τους, σε πολλές περιπτώσεις, είναι σαφέστατα καλύτερη.
Στη διπλανή μας Ιταλία που κλιματολογικά βρισκόμαστε περίπου στο ίδιο περίπου επίπεδο, η επένδυση στις γηγενείς ποικιλίες από τους παραγωγούς οδήγησε στην παραγωγή οίνων πολύ υψηλού επιπέδου που πρωταγωνιστούν στις διεθνείς αγορές. Ποιος δεν έχει ακουστά τα περίφημα Barolo, κρασιά που προέρχονται από τη ζώνη αμπελώνων της ομώνυμης περιοχής, που έχουν ως βάση τη γηγενή ποικιλία σταφυλιών Nebbiolo; Οι Ιταλοί επένδυσαν τόσο πολύ στον αμπελώνα τους που αυτός του Barolo ανακηρύχθηκε σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς!
Το ερώτημα που προκύπτει επομένως είναι γιατί διεθνείς ποικιλίες και όχι Ξινόμαυρο, Αγιωργήτικο, Ασύρτικο, Ξυνιστέρι; Υπάρχουν αμπελώνες γηγενών ποικιλιών, ανά την Ελλάδα, που είναι ζηλευτοί και κυρίως παγκόσμια μοναδικοί. Υπάρχουν παραγωγοί που με μεράκι καλλιεργούν και επενδύουν σε αμπελοτόπια παλιά αλλά και σε νέες φυτεύσεις.
Έχουμε όλα τα εχέγγυα να κάνουμε “μεγάλα” κρασιά με τις ελληνικές ποικιλίες.
Ένα παράδειγμα που συχνά χρησιμοποιώ με τους συνομιλητές μου είναι ο μοναδικός Βαγγέλης Γεροβασιλείου που με τη διορατικότητά του και – προφανώς – το επιχειρηματικό του δαιμόνιο “ανέστησε” τη Μαλαγουζιά φυτεύοντας αμπελώνες στο μοναδικό μικροκλίμα της Επανομής με την αύρα του Θερμαϊκού και τη λάμψη του Ολύμπου.
Επειδή όμως στους Έλληνες – και στους Κύπριους αδερφούς μας – αρέσουν οι αναφορές στους Αρχαίους Έλληνες, όπως αρέσουν βέβαια και σε όλους τους λάτρεις της ιστορίας ανά τον κόσμο, έχουμε ευρήματα που αποδεικνύουν την οινοπαραγωγή, αρχαίους αμπελώνες, κρασιά με ονομασία προελεύσεως “εμφιαλωμένα” σε αμφορείς!
Στη χώρα μας και στην Κύπρο υπάρχουν πάνω από 300 γηγενείς ελληνικές ποικιλίες αμπέλου που οι καλλιεργητές – αμπελουργοί, οινοποιοί και οινολόγοι μπορούν να ασχοληθούν, 36 δε από αυτές με ολοκληρωμένη την ανάλυση των γονιδιωµάτων τους.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να κινήσουμε το ενδιαφέρον της διεθνούς αγοράς. Κι αυτό μπορούμε να το πετύχουμε κάνοντας μεγάλα κρασιά με τις γηγενείς ποικιλίες μας.
Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει πρώτα απ’ όλα να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Να πιστέψουμε πως μπορούμε να το κάνουμε!
Και ύστερα να αρχίσουμε από τα βασικά: Από τις σωστές αμπελουργικές κινήσεις. Να μπει νέο αίμα στο χώρο, παιδιά με καινούργιες ιδέες και κέφι, που θα βγουν στην ύπαιθρο – τα κρασιά δεν γίνονται στην Αθήνα! Πρέπει να δουλευτούν οι ποικιλίες, να δουλευτεί το αμπέλι.
Γιατί άμα έχεις καλό αμπέλι, έχεις καλό σταφύλι. Και άμα έχεις καλό σταφύλι, μετά είναι ευκολότερο να έχεις καλό κρασί.
*Ο Γιάννης Παπαζαχαρίας είναι οινόφιλος και έμπορος κρασιού, με 25ετη εμπειρία στο χώρο του ελληνικού κρασιού – και συνεργάτης της εταιρείας FnB brokers που βοηθά τους Έλληνες παραγωγούς να εξάγουν τα προϊόντα τους.
