Μετά από πολλές ημέρες μάχης μου με τον κορωνοϊό και τις παρενέργειες του, και αφού νοσηλεύτηκα και στην κλινική covid του ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, συνεχίζω ακόμη και σήμερα και σχεδόν μετά από ένα ολόκληρο μήνα τη θεραπευτική μου αγωγή, δίνοντας τον δικό μου αγώνα.
Νόσησα κατά την διάρκεια της εργασίας μου στις κλινικές covid του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης όπου μαζί με δεκάδες συναδέλφους δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε καθημερινά μάχη μέσα σε ένα χώρο με τεράστιο υιικό φορτίο, σε αντίξοες πολλές φορές συνθήκες και αρκετά συχνά με λιγοστά όπλα ενάντια σε ένα πολύ επικίνδυνο και ύπουλο εχθρό, που επιτίθεται απροσδιόριστα και απροειδοποίητα χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας μου και γενικά της περιπέτειας μου με τον covid19, ανάμεσα στα πολύ μικρά διαλείμματα ανάσας που προσπαθούσα να ξεκλέψω αφού σε καθημερινή βάση έπρεπε να αντιμετωπίζω τις πολλαπλές παρενέργειες του ιού, είχα λίγο χρόνο να σκεφθώ για αρκετά και να αναρωτηθώ για ακόμη περισσότερα αφού ο ιός αυτός με τα αδιάκοπα σκαμπανεβάσματα του, σου προκαλεί μια διαρκή αβεβαιότητα και μια αναπόδραστη υπαρξιακή μοναξιά. Αυτό όμως που βίωσα έντονα και μπορώ με μια πρώτη ματιά να σας μεταφέρω, είναι ότι ο ιός αυτός με μεγάλη ευκολία πολιορκεί και στο τέλος καταλαμβάνει τον ανθρώπινο οργανισμό με απρόβλεπτη πολλές φορές εξέλιξη αφού πρώτα όμως μας ξεγελά με ήπια συμπτώματα. Για το λόγο αυτό μην ακούτε και μην παρασύρεστε επ’ ουδενί από δημοσιεύματα και αναρτήσεις που προσπαθούν να μειώσουν την επικινδυνότητα του ιού και μιλούν για απλό κρυολόγημα ή κοινή γρίπη. Ο ιός αυτός ΣΚΟΤΩΝΕΙ. Για αυτό εγρήγορση και άμεση αντίδραση από τα πρώτα συμπτώματα, από τις πρώτες κιόλας ενδείξεις με επίσκεψη σε γιατρό ή στο νοσοκομείο και άμεση έναρξη των ενδεδειγμένων ιατρικών εξετάσεων. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να έχετε αυταπάτες ότι ο covid19 είναι μόνο πρόβλημα του διπλανού μας, του γείτονα, ή του άλλου. Είναι όλων μας πρόβλημα χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις και πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και με τη συμμετοχή και βοήθεια όλων σοβαρά και με συνέπεια από την αρχή.
Με μια διαφορετική όμως τώρα δεύτερη ματιά, πιστεύω ότι ο ιός αυτός ίσως να είναι μια μεγάλη πρόκληση, μια σοβαρή αφορμή και μια μοναδική ευκαιρία για να αλλάξουμε το ψυχοσυναισθηματικό μας status. Είναι ίσως το καμπανάκι για ένα ολικό restart ώστε να αναθεωρήσουμε αντιλήψεις, απόψεις και οπτικές για πολλά πράγματα που μέχρι σήμερα τα βλέπαμε και τα αναλύαμε μόνο με υποκειμενικά κριτήρια χωρίς να μπούμε καν στον κόπο να τα συναξιολογήσουμε παράλληλα με το περιβάλλον που ζούμε και τις ιδιαίτερες συνθήκες που αυτό διαμορφώνει καθώς αλλάζει και εξελίσσεται, θεωρώντας λανθασμένα κάποια πράγματα δεδομένα και ότι έτσι πρέπει να τα δεχόμαστε και να τα αντιμετωπίζουμε.
Για να γίνω λοιπόν πιο συγκεκριμένη θα έλεγα ότι όλη αυτή η δύσκολη, δραματική και απρόσμενη κατάσταση που προέκυψε για όλους μας από ένα άγνωστο και επικίνδυνο ιό ,αποτελεί ίσως μια μοναδική ευκαιρία για να διορθώσουμε, να επισκευάσουμε και να φρεσκάρουμε όλους εκείνους τους συναισθηματικούς και ψυχικούς μας μηχανισμούς που μας πάνε πίσω και μας κρατάνε δεμένους σε μια λήθη και μια οξειδωμένη πραγματικότητα. Όλα αυτά δηλαδή που αντιμετωπίζουμε σήμερα με τη γενικότερη πίεση που υπάρχει, μας οξειδώνουν πνευματικά και συναισθηματικά και μας εγκλωβίζουν σε μια ψεύτικη πραγματικότητα όπου τελικά δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία και αξία σε ασήμαντα γεγονότα και καταστάσεις της καθημερινότητας, σε σχέσεις, συμπεριφορές και νοήματα που η ερμηνεία τους και η αιτιολόγηση τους μας κάνει να χάνουμε το στόχο και να γινόμαστε αλαζόνες, κυνικοί απέναντι στην πραγματική αξία και το νόημα της ανθρώπινης ζωής και αδιάφορα εσωστρεφείς. Επιτρέπουμε δηλαδή στα ανούσια και τα επίγεια να κλέβουν τον πολύτιμο χρόνο μας και έτσι πολλοί άνθρωποι ζούμε για λάθος πράγματα χάνοντας τον αληθινό στόχο.
Για αυτό λοιπόν ανυψώστε τη θετικότητα σας και δείξτε το με λόγια και με πράξεις. Να αγαπάτε τους ανθρώπους σας και να τους το λέτε καθημερινά. Μην θεωρείται πλέον τίποτα δεδομένο και ότι όλα απλά επαναλαμβάνονται γιατί τελικά πολλά και μάλιστα πολύ εύκολα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Να είστε θετικοί με τους γύρω σας και να ζείτε με τρόπο ώστε να απολαύσετε όλα εκείνα που με σχέδιο και φρόνηση μας χάρισε ο Θεός ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ, χωρίς εμπάθειες, αλαζονικές συμπεριφορές και μίση που μας πάνε πίσω και μας κάνουν να ξεχνάμε το αληθινό όμορφο νόημα της ζωής. Και φυσικά μην εγκαταλείπετε και μην ξεχνάτε ποτέ τους νοσούντες στην μοναξιά του φόβου και του αβέβαιου, αλλά επικοινωνήστε μαζί τους, ενθαρρύνετε τους και δείξτε τους με την αγάπη σας και το ειλικρινές ενδιαφέρον σας ότι δεν παλεύουν μόνοι. Ψηλά λοιπόν το κεφάλι, καλή ψυχολογία, ψυχοσυναισθηματικό refresh ,διαρκή επιφυλακή και εγρήγορση με την πίστη σε ένα καλύτερο αύριο και ότι όλα θα πάνε καλύτερα…
Χαιρετίζω τέλος και υποκλίνομαι σε όλους τους συναδέλφους μου νοσηλευτές και όλο το προσωπικό της δημόσιας υγείας που σήμερα δίνει μια άνιση καθημερινή μάχη στην πρώτη γραμμή του covid με ένα πολύ έξυπνο, δύσκολο και απρόβλεπτο αντίπαλο ειδικά στην επαρχία, χωρίς πολλές φορές να διαθέτει τα σωστά εργαλεία και την εξειδικευμένη γνώση. Αντίθετα με πολύ φιλότιμο, προσωπικό κόστος, θυσίες, επαγγελματική συνείδηση και σθένος, να είστε βέβαιοι ότι όλοι οι συνάδελφοι που υπηρετούν στην πρώτη γραμμή ανεξαιρέτως, προσπαθούν να υπερβάλλουν εαυτόν για να σώσουν ζωές και απλά το μόνο που ζητούν να δουν ως μοναδική ηθική ανταμοιβή είναι ένα χαμογελαστό ευχαριστώ και βέβαια τους δικούς σας νοσούντες ανθρώπους να σας αγκαλιάζουν και πάλι.
Δεν ξεχνάω βέβαια σε καμία περίπτωση να ευχαριστήσω όλους εσάς, φίλους, συγγενείς, συναδέλφους, προϊσταμένους, ιατρούς, νοσηλευτές αλλά και τις ανώτερες διοικητικές αρχές του ΑΧΕΠΑ, που με τα μηνύματα σας και το αδιάκοπο ενδιαφέρον σας μου δίνατε και συνεχίζετε να μου δίνετε τη δύναμη και το κουράγιο να παλεύω και να υπομένω ώστε να γυρίσω και πάλι δυνατή και υγιής κοντά σας.
Ξεχωριστή μνεία βέβαια για την οικογένεια μου και τον σύζυγο μου που η αγάπη τους και τα ενθαρρυντικά λόγια καρδιάς με δυνάμωναν και με ενθάρρυναν καθημερινά να συνεχίσω τον αγώνα μου όταν ο ιός προσπαθούσε να με καταβάλλει και να με γονατίσει.
Η αγάπη όλων σας, η ανεξάντλητη δύναμη και προσφορά όλων των υγειονομικών υπαλλήλων και ο Θεός, ήταν οι καλύτεροι σύμμαχοι μου σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα. ΣΑΣ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ…
Ανδρέου Μαρία
Νοσηλεύτρια Κ.Υ Κατερίνης
