(ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ)

Σαν σήμερα το 1996, έφυγε από τη ζωή ο Οδυσσέας Ελύτης που αγαπούσε το Λιτόχωρο και τον Όλυμπο

Το πρωϊ ανέβηκα για φωτογράφηση στον Όλυμπο και στο παλιό μοναστήρι του Αγ. Διονυσίου. Περνώντας τη γέφυρα του Ενιπέα πρόσεξα για πρώτη φορά ένα μικρό ξωκλήσι χωμένο μέσα σε μια πανέμορφη βλάστηση και αμέσως ήρθαν στο μυαλό μου οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη «Έχει και ο νους Λιτόχωρο με τις διαβαστές πλαγιές και εύφορα μπλε θαλάσσης» και πιο κάτω στο ίδιο ποίημά του (Εκ Πλησίον) «Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός αν κρίνεις από τα σύννεφα στον Όλυμπο….. αλλά εμπρός μια χαμηλή εκκλησία με έναν Θεό πανύψηλο».

Άραγε τέτοια τοπία είδε ο Ελύτης και έγραψε το ποίημά του για το Λιτόχωρο ; που κατά την παράδοση όταν το επισκέφθηκε ο Κοσμάς Αιτωλός το 1770 είπε «Μακάριοι οι κατοικούντες στους πρόποδες του Ολύμπου» .

Εντύπωση επίσης μου προκάλεσε και ένα χειροποίητο σκάλισμα πάνω σε πέτρα που μάλλον αναφέρεται και πάλι στον Ελύτη ….. «Στα ερείπια συχνάζουν οι μέλισσες και οι πρώτες ιδέες» . Αποχαιρετώντας αυτό το μικρό πανέμορφο ξωκλήσι πρόσεξα και πάλι ένα χειρόγραφο σκάλισμα «Εκεί όπου υπάρχει σιωπή και ταπείνωση , εκεί κατοικεί ο Θεός». Το τελευταίο σημείωμα το διάβασα και σε ένα βιβλίο που βρήκα στη βιβλιοθήκη του Αγ. Διονυσίου Εν Ολύμπου.

Μπάμπης Γκιριτζιώτης, 28 Μαρτίου 2016