Ο Τάχερ στην πατρίδα του τη Συρία χρειάστηκε πολλές φορές να διαβάσει υπό το φως των κεριών και εν μέσω βομβαρδισμών για να μπορέσει να πάρει το απολυτήριο Λυκείου.
Σήμερα, ο 24χρονος, αιτών άσυλο στην Ελλάδα, έχει μια νέα ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές του, μετά την υποτροφία που έλαβε από το University of the People.
Στη Συρία ο Τάχερ Αμπντούλ Ραχμάν ονειρευόταν να γίνει αρχιτέκτονας, ένα επάγγελμα γνώριμο στην οικογένειά του. Ωστόσο, τα όνειρά του γκρέμισε ο πόλεμος, που ξέσπασε όταν εκείνος ήταν 15 ετών, και με πολλές δυσκολίες ο Τάχερ κατάφερε τουλάχιστον να τελειώσει το Λύκειο.
«Το σχολείο όπου φοιτούσα βομβαρδίστηκε, πήγα σε άλλο σχολείο, βομβαρδίστηκε και αυτό και τελικά, συνέχισα μόνος μου το διάβασμα ώστε να δώσω τις τελικές εξετάσεις και να πάρω το απολυτήριο», περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Θυμάται τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες έπρεπε να διαβάζει. «Ήταν πολύ δύσκολο, περισσότερο από ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Συχνά διάβαζα χρησιμοποιώντας ένα κερί. Ωστόσο, παρά την έλλειψη ηλεκτρισμού, παρά τους βομβαρδισμούς, διάβασα για να τελειώσω το σχολείο».
Όταν ήρθε η ώρα να καταταγεί υποχρεωτικά στο στρατό, ο Τάχερ πήρε την απόφαση να φύγει από τη Συρία. Ακολουθώντας τη διαδρομή μέσω Τουρκίας, έφτασε αρχικά στη Σάμο, τον Σεπτέμβριο του 2019, όπου υπέβαλε αίτημα ασύλου, περιμένοντας ακόμα να κληθεί για συνέντευξη. Σήμερα, ο 24χρονος διαμένει στη δομή της Κάτω Μηλιάς στην Πιερία.
Στο πρόσωπο του Τάχερ οι εργαζόμενοι του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης στη συγκεκριμένη δομή, εντόπισαν τη δίψα του για μάθηση και τον ενημέρωσαν για τη δυνατότητα να σπουδάσει διαδικτυακά στο University of the People (Πανεπιστήμιο του Λαού). Το University of the People είναι ένα μη κερδοσκοπικό αμερικάνικο εκπαιδευτικό ίδρυμα που προσφέρει διαδικτυακή τριτοβάθμια εκπαίδευση σε άτομα που πληρούν τα κριτήρια σπουδών, ωστόσο αντιμετωπίζουν οικονομικούς, γεωγραφικούς, πολιτικούς ή προσωπικούς περιορισμούς.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Μιρμίγκης, εργαζόμενος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης στη δομή, «ενημερώσαμε όσους πληρούν τα κριτήρια για να συνεχίσουν τις σπουδές τους και μετά, καταλήξαμε στο συγκεκριμένο άτομο». «Προσπάθησα να το αναβάλω, δεν ήμουν σε καλή περίοδο για να διαβάσω. Σκεφτόμουν την οικογένειά μου, τις διαδικασίες ασύλου, όλα τα εμπόδια που έχω συναντήσει. Οι άνθρωποι της δομής επέμεναν και με βοήθησαν να υποβάλω την αίτηση. Μου έδειξαν ότι πρέπει να κάνω σχέδια για το μέλλον μου», περιγράφει ο Τάχερ.
Τελικά πείστηκε να κάνει αίτηση επιλέγοντας να σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων, όπου έγινε δεκτός λαμβάνοντας και υποτροφία από το Πανεπιστήμιο. Τα μαθήματα ξεκίνησαν ήδη πριν από δύο εβδομάδες και γίνονται στα αραβικά και τα αγγλικά. Παράλληλα με τις σπουδές του ο Τάχερ δουλεύει σε αγροτικές εργασίες. «Είναι πολύ δύσκολο να δουλεύεις και να σπουδάζεις ταυτόχρονα. Μία από τις αμφιβολίες που είχα ήταν αν θα τα καταφέρω να τα συνδυάσω, αφού δεν μπορώ να σταματήσω να εργάζομαι».
Επιπλέον πρόκληση αποτελεί για εκείνον η διαβίωση μέσα στο καμπ. Όπως εξηγεί ο κ. Μιρμίγκης, «οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι εύκολες στο καμπ. Διαμορφώσαμε μια αίθουσα υπολογιστών στη δομή, με σταθερή σύνδεση στο ίντερνετ, όπου γίνονται μαθήματα υπολογιστών και όπου μπορούν όσοι θέλουν να διαβάσουν, να χρησιμοποιήσουν τους υπολογιστές».
Ο 24χρονος Σύριος ονειρεύεται τώρα τη ζωή του στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του. «Θέλω να τελειώσω τις σπουδές, να ζήσω και να εργαστώ στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα μού δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσω τις σπουδές μου, οπότε θέλω να δουλέψω εδώ», επισημαίνει και στέλνει το δικό του μήνυμα στους πρόσφυγες: «Ακόμα και αν έχεις χάσει την ευκαιρία να σπουδάσεις, όσες δυσκολίες και αν έχεις αντιμετωπίσει, δεν πρέπει να τα παρατάς, γιατί οι σπουδές είναι πολύ σημαντικές στη ζωή».
Η δομή στην Κάτω Μηλιά Πιερίας φιλοξενεί περίπου 300 αιτούντες άσυλο, στην πλειονότητά τους Σύριους. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υποστηρίζει τις ελληνικές αρχές στη διαχείριση της δομής και παρέχει βοήθεια σε ευάλωτες ομάδες μέσω ψυχοκοινωνικής και νομικής υποστήριξης. Επίσης, μέσω του πυλώνα της μη τυπικής εκπαίδευσης ο ΔΟΜ διοργανώνει μαθήματα και ενθαρρύνει τη συμμετοχή των διαμενόντων σε εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες εντός και εκτός δομής, σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία.