Μπ. Σκούφα
Έχουν εγκαταλειφθεί σε καθεστώς «τρομοκρατίας» από τις εισπρακτικές εταιρίες. Η Πολιτεία ως ηθικός αυτουργός οφείλει άμεσα να βρει λύση!»
Την αγωνία τους για την τύχη χιλιάδων παλιννοστούντων ομογενών από την τ. Σοβιετική Ένωση που αντιμετωπίζουν πρόβλημα όσον αφορά την αποπληρωμή των στεγαστικών δανείων και τις απαράδεκτες συμπεριφορές άσκησης ψυχολογικής πίεσης από εισπρακτικές εταιρίες και Τράπεζες, φέρνουν για μια ακόμη φορά στη Βουλή, οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Με Ερώτηση που κατατέθηκε με πρωτοβουλία της Βουλεύτριας Πιερίας (ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ) Ελισσάβετ (Μπέττυ) Σκούφα, και συνυπογράφουν 40 ακόμη Βουλευτές, ζητείται επιτέλους μια οριστική λύση από το υπουργείο οικονομικών για χιλιάδες παλλινοστούντες Έλληνες, οι οποίοι ζουν υπό το φόβο πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας τους!
Οι παρεμβάσεις των βουλευτών και οι απαντήσεις του υπ. Οικονομικών
Συγκεκριμένα, πριν από ένα χρόνο, συζητήθηκε στη Βουλή Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη, για τον κίνδυνο απώλειας της κύριας κατοικίας χιλιάδων παλιννοστούντων ομογενών, εκ των περίπου 40.000 δικαιούχων που έλαβαν από το 1990 έως το 2004 δάνεια ως €60.000 για την στεγαστική τους αποκατάσταση. Τα δάνεια λήφθηκαν στο πλαίσιο κρατικού προγράμματος, με επιδότηση του επιτοκίου, επιδότηση μέρους του κεφαλαίου και την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου του 100% του ποσού του δανείου. Το ελληνικό κράτος με αυτόν τον τρόπο αναγνώρισε την τεράστια κοινωνική ανάγκη για στέγαση των παλιννοστούντων ομογενών, ασκώντας στο πλαίσιο του εφικτού, συγκεκριμένη κοινωνική πολιτική.
Στην Ερώτηση είχε απαντήσει ο κ. Σκυλακάκης ο οποίος υπέδειξε ως λύση τη δυνατότητα υπαγωγής της οφειλής εκάστου δανείου στη ρύθμιση των 120 δόσεων, υπό τις προϋποθέσεις ότι τα δάνεια αυτά είχαν καταστεί ληξιπρόθεσμα στα πιστωτικά ιδρύματα ως την 07.10.2019 και εφόσον έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης από την 07.10.2019 μέχρι την ημερομηνία αίτησης για υπαγωγή σε ρύθμιση.
Το ίδιο θέμα που είχε η κοινοβουλευτική ερώτηση του κ. Τριανταφυλλίδη, είχε αναδείξει και Βουλευτής της Συμπολίτευσης, με επιστολή του προς την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, κοινοποιούμενη στον αρμόδιο Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής κ. Αθανάσιο Πετραλιά, εκφράζοντας την αγωνία του για την τύχη χιλιάδων παλιννοστούντων ομογενών από την τ. Σοβιετική Ένωση που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην αποπληρωμή των στεγαστικών δανείων τους.
Συγκεκριμένη τράπεζα είχε ξεκινήσει να κοινοποιεί διαταγές πληρωμής σε όλους τους δανειολήπτες που έχουν περιέλθει σε κατάσταση υπερημερίας. Μάλιστα, τα δικηγορικά γραφεία της τράπεζας τους ασκούσαν ασφυκτική ψυχολογική πίεση, με καθημερινές -συχνά απειλητικές- οχλήσεις. Ουσιαστικά άρχισε σε βάρος τους διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, που πολλές φορές κατέληγε στην δι’ αναγκαστικού πλειστηριασμού εκποίηση της κατοικίας τους, παρά το γεγονός ότι τα δάνεια των συγκεκριμένων ανθρώπων τελούν υπό την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, πληρώνονται εν μέσω πανδημίας αλλά και όλο το διάστημα της μεγάλης οικονομικής κρίσης των τελευταίων δέκα και πλέον ετών.
Η ηγεσία του Υπουργείου απάντησε στη συγκεκριμένη επιστολή προκρίνοντας τρεις λύσεις: το διαχωρισμό των συγκεκριμένων δανείων από τα υπόλοιπα κόκκινα δάνεια και την κατά προτεραιότητα αντιμετώπισή τους, εντολή αναστολής κάθε ενέργειας που θα προσβάλλει την κυριότητα των σπιτιών των παλιννοστούντων ομογενών και αφού ολοκληρωθεί η αποπληρωμή του κάθε δανείου από τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, ο κάθε ομογενής θα έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει το δάνειό του έως και 120 δόσεις: «Σε κάποιες περιπτώσεις θα είναι εφικτό, [….] κάποιοι να ενταχθούν και στο καθεστώς των 240 δόσεων.»
Ασφυκτικές πιέσεις των δικηγορικών γραφείων και πλειστηριασμοί!
Σήμερα, ένα χρόνο μετά από αυτές τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, η κατάσταση όπως επισημαίνεται στην εκ νέου Ερώτηση της κ. Σκούφα και των υπολοίπων βουλευτών, συνεχίζει να είναι απαράδεκτη κι ασφυκτική.
Τράπεζες, δικηγορικά γραφεία των τραπεζών ή αυτόνομα δικηγορικά γραφεία και εισπρακτικές εταιρείες αποφεύγουν ή καθυστερούν την κατάπτωση της κρατικής εγγύησης και την αποπληρωμή του κάθε δανείου από τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου και οχλούν συστηματικά απλούς ανθρώπους με στοιχειώδη ίσως γνώση των τραπεζικών όρων, προκειμένου να τους αποσπάσουν εφάπαξ ό,τι χρηματικό ποσό μπορέσουν, χωρίς να τους εξηγούν ότι με τον τρόπο αυτό δεν επαναρρυθμίζουν την οφειλή τους προς την τράπεζα, αλλά ρίχνουν τις οικονομίες τους στην χοάνη ενός «βαρελιού δίχως πάτο». Πολλές μάλιστα φορές, οι δανειολήπτες άλλη ενημέρωση έχουν από την τράπεζα και άλλα τους ανακοινώνει τηλεφωνικά η εκάστοτε εισπρακτική εταιρεία.
Ακόμη και στην περίπτωση που το δάνειο κάποιων «τυχερών» μετατραπεί σε βεβαιωμένη οφειλή και «απαλλαγεί» ο παλιννοστήσας δανειολήπτης από την πίεση της τράπεζας και των δικηγορικών – εισπρακτικών εταιρειών, αντιμετωπίζει α) την νέα πραγματικότητα της επιβολής νέων τόκων εντός των συστημάτων της ΑΑΔΕ και β) της μη δυνατότητας της πλατφόρμας της υπαγωγής της οφειλής σε 120 δόσεις αλλά μόνον σε 48.
Αποτελεσματική και κοινωνικά δίκαιη λύση
Όπως χαρακτηριστικά τονίζουν οι Βουλευτές, στόχος είναι να βρεθεί μια αποτελεσματική και κοινωνικά δίκαιη λύση που να εξυπηρετείται από τις εξανεμισμένες οικονομικές δυνατότητες των ανθρώπων αυτών.
«Είναι σαφές ότι η Πολιτεία είναι ο ηθικός αυτουργός του εγκλωβισμού των ανθρώπων αυτών και ο συνταγματικά υπόχρεος να εξεύρει βιώσιμη λύση» τονίζουν χαρακτηριστικά οι Βουλευτές στην Ερώτησή τους και ζητούν η Πολιτεία να επανορθώσει το λάθος της, επεκτείνοντας νομοθετικά τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων αυτών, περικόπτοντας προσαυξήσεις και λοιπές επιβαρύνσεις.
Δείτε εδώ την ερώτηση:
