Επιτέλους! Χιόνια στην Κατερίνη και στην Πιερία.
Κάθε χρονιά, όταν έρχονταν ο χειμώνας, πάντοτε ευχόμασταν να πέσει χιόνι για «να δούμε μια άσπρη μέρα». Κι εκεί που κυριαρχούσε μια περίεργη καλοκαιρία, κι εκεί που τίποτε δεν φαινόταν ότι θα αλλάξει άρδην ο καιρός, να λοιπόν και χιόνι.
Ήρθε, λοιπόν, το χιόνι για να μας θυμίσει ότι είμαστε στην καρδιά τού χειμώνα, ότι είμαστε σε μια εποχή όπου οι χιονοπτώσεις είναι οι πινελιές στον καμβά αυτής της εποχής. Ήρθε λοιπόν το χιόνι για να αλλάξει τη διάθεσή μας, για να μας κάνει χαρούμενους, για να μας κάνει να αλλάξουμε τα ενδιαφέροντά μας μέσα σ’ αυτή την πλήξη που ζούμε.
Θυμόμαστε κι ένα παλιό τραγούδι από το μακρινό 1966, που έγραψε ο Νίκος Γκάτσος, που συνέθεσε μουσικά ο Σταύρος Ξαρχάκος και που ερμήνευσε με επιτυχία ο μεγάλος μας καλλιτέχνης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Πρόκειται για ένα τραγούδι μελαγχολικό που όμως κλείνει με μια αισιόδοξη νότα: «Θα ‘ρθει η άσπρη μέρα και για μας»!
«Θα γυρίσω λυπημένη Παναγιά.
Έχε γεια, μην κλαις το μαράζι,
μάθε φυλακτό να μην κρεμάς.
Να λες, «δεν πειράζει»,
θα ‘ρθει η άσπρη μέρα και για μας»!
